— Söyle bakalım saf ruhlu Andrey, sence Dmitri Karamazov cehenneme gider mi, gitmez mi, ne dersin?
— Bilmem ki beyciğim, bu sizin elinizde çünkü şeysiniz... Bak beyim, Tanrı oğlu çarmıhta can verdikten sonra çarmıhtan inerek doğruca cehenneme gitmiş, orada azap çeken bütün günahkârları serbest bırakmış. Cehennem, boş kalacağını düşünerek sızlanmaya başlamış. O zaman Tanrı oğlu, “Ağlama cehennem, öteki dünyadaki unvan sahipleri, devlet büyükleri, yüksek yargıçlar, zenginler hep sana gelecekler!” demiş. “İkinci gelişime kadar hep öyle, dopdolu olacaksın!”
Sayfa 549Kitabı okudu
Suçsuz yere lanetlenen Dmitri Karamazov, ellerinde zincirlerle, bütün gücüyle bağırıyor: “Bütün acıların üstesinden geleceğim, sırf kendi kendime ‘varım’ diyebilmek için. İşkenceler altında kıvransam bile, biliyorum ki ‘varım’; ayağımda zincirlerle kürek çekerken hâlâ güneşi görebiliyorum, göremesem bile yaşamaya devam ediyorum ve onun olduğunu biliyorum.” Kardeşi İvan yanına geliyor ve ilan ediyor: “Ölümden daha geri döndürülemez mutsuzluk yoktur.” Varoluşun coşkusu bir işık gibi göğsüne dolar ve Tanrı’yı inkâr eden bu adam sevinç çığlıkları atar: “ Seni seviyorum Tanrım, çünkü hayat büyüktür.”
Sayfa 215 - DostoyevskiKitabı okudu
”Kendini tutmaya çalışacağına...”
....
Yalnız toplantıdan bir gün önce bir ahbap aracılığıyla Dmitri’ye onu çok sevdiğini, verdiği sözü yerine getirmesini rica ettiğini duyurdu. Dmitri, verdiği sözün ne olduğunu hatırlamak için biraz düşündü; sonra mektupla karşılık verdi. Bir alçaklıkla karşılaşacak olursa kendini tutmaya çalışacağına söz veriyordu. Staretze ve kardeşi İvan’a olan derin saygısına rağmen, bir tuzak ya da adice bir komedya hazırlandığından kuşkulanıyordu.
Alyoşa;
Suçsuz yere lanetlenen Dmitri Karamazov, ellerinde zincirlerle, bütün gücüyle bağırıyor: "Bütün acıların üstesinden geleceğim, sırf kendi kendime 'varım' diyebilmek için. İşkenceler altında kıvransam bile, biliyorum ki 'varım'; ayağımda zincirlerle kürek çekerken hâlâ güneşi görebiliyorum, göremesem bile yaşamaya devam ediyorum ve onun olduğunu biliyorum."
Sayfa 215Kitabı okudu
Alyoşa, üzüntüyle, kavgacıların bir gecede güçlendiğini,
yüreklerinden doğan güneşle yeniden katılaştığını
hissediyordu. “Babam kızgın ve öfkeli; aklına takıldığından
döneceğe benzemiyor. Dmitri nasıl acaba?.. Besbelli o da
gece boyunca kendini toplamış, kızgınlığı geri gelmiştir; onun
da kafasında bir şeyler olmalı… Onu ne yapıp yapıp bugün
bulmalıyım; mutlaka bulmalıyım!”