“Bir derdi olmalı insanın, yoksa nefesi ha almış ha vermiş boşadır evlat” derdi daldırıp gözlerini ileriye doğru eklerdi o adam “ Rabbim bizi hak yolundan gidenlerden ve hak yolunu kendine dert edenlerden eylesin” derdi. Karşısında ufacık halimle o heybetine bakıp “ Amiinn” derdim… Abdurrahim Karakoç, yıllara yine meydan okumuş kelimelerle. Doğruluğundan şaşmayacak şekilde kelimeleri yan yana getirip yangınlar çıkarmış. Hangi şiiri okusam baştan sona alıntı. En iyisi böyle bir inceleme bırakmak olur buraya. Bir sessizliği bozmak için sesten önce cesaret gerekir. İnsanın kendisiyle çatışması, sonra ona çevrilen başları tek tek gözleriyle dizginlemesi gerekir. Sonra ses çıkar. Abdurrahim abi Aklı Karaya Vurup bağırmış resmen. Sesi, cesareti, duygusu her şeyi ile gür bir şekilde meydanda bayrak sallamış. Okunulacak en güzel dert kitabı