Kilisenin önündeyim, kerpiç bina yıllarla kararmış. Duygusal nedenlerden ötürü içeri gireceğim. Sadece duygusal nedenlerden ötürü. Lenin’i okumadım ama onun, “din kitlelerin afyonudur,” dediğini başkalarından duydum. Kilisenin basamaklarında kendi kendime konuşuyorum: evet, kitlelerin afyonu. Kendim, ateistim: Mesih Düşmanı’nı okudum ve önemli bir yapıt olduğunu düşünüyorum. Değerlerin değişiminden yanayım ben. Kiliseden kurtulmalıyız, kilise aptalların, ahmakların, cibilliyetsizlerin ve şarlatanların sığınağıdır.
Marx "Din kitlelerin afyonudur" dediğinde Hıristiyanlık ve Kilise dışında hangi dinî tecrübeden gerçek manada haberdardı? İslamı ne kadar biliyordu? Hinduizm'i, Budizm'i ne kadar biliyordu? Dinin devrimci ve dönüştürücü gücünü neden hiç görmedi ya da görmek istemedi?
Sayfa 91 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
İmanuel Wallerstein:
"Karl Marx din için kitlelerin afyonudur, diyordu. Raymond Aron, Marksist fikirler de aydınların afyonudur, dedi."
Sayfa 3Kitabı okudu
Karl Marks'in harika bir betimlemesi vardır:
"Din kitlelerin yani insanların afyonudur," der. Yanlış anlaşılmıştır. İnsanları uyuşturur gibi algılansa da o maksatla söylemez. Hayat bir iştir, din olmazsa bu hayatı çekemezsin demektir. Ameliyatlarda anestezi yoktu o zamanlar, afyon koklatırlardı, afyonsuz mümkün değil ameliyat edemezsiniz hastayı. Onu kastediyor. Din de böyle bir olaydır. Bizi bu büyük, hayat denen sıkıntıya alıştırmaya yönelik bir iştir din diyor. Günümüzde dinin ağırlığı kalmadı. Bizi hayata alıştıracak bir kurum yok artık. Dolayısı ile günümüzde böyle bir felaketle apışıp kaldığımızda en fazla yoğunlaştığımız konu "Kime yönelelim?" konusudur.
Ş. Teoman Duralı