from Professions for Women by Virginia Woolf
I want you to figure to yourselves a girl sitting with a pen in her hand, which for minutes, and indeed for hours, she never dips into the inkpot. The image that comes to my mind when I think of this girl is the image of a fisherman lying sunk in dreams on the verge of a deep lake with a rod held out over the water. She was letting her imagination sweep unchecked round every rock and cranny of the world that lies submerged in the depths of our unconscious being. Now came the experience, the experience that I believe to be far commoner with women writers than with men. The line raced through the girl's fingers. Her imagination had rushed away. It had sought the pools, the depths, the dark places where the largest fish slumber. And then there was a smash. There was an explosion. There was foam and confusion. The imagination had dashed itself against something hard. The girl was roused from her dream. She was indeed in a state of the most acute and difficult distress. To speak without figure she had thought of something, something about the body, about the passions which it was unfitting for her as a woman to say.
İNANILMAZZZ DERECEDE İYİ
Dips'in dünyası
Benliğini Arayan Çocuk
Dibs oyun odasına girdiğinde etrafına ne olacak diye bakan bir çocuk. Sonra oda onun mutluluk odası oldu. Kendi olduğu ve kendi olduğu için kabul görmenin ne demek olduğunu yaşadığı hep mutluluk veren o oda.
O odada yaşananlar bütün etik kuralları ile bize aktarılmış. Ve bu aktarım hepimizin hayatına dokunacak türden. Özellikle bu alanda uzman arkadaşlar için kaynak niteliğinde bir kitap #benliğiniarayançocuk
Anne babalar için duygusal yoksulluğun bir çocuğu nasıl etkilediğini derinlerine doğru anlatan bir kitap #benliğiniarayançocuk
İlişkilerde yara alıp hasta olduğumuz gibi ilişkilerde iyileşir sifalanırız.
Okurken değişim ve dönüşümü gözleyeceğiniz, tüm duygularınıza dokunan bir kitap.
“A free bird leaps on the back of the wind
and floats downstream till the current ends
and dips his wing in the orange suns rays and dares to claim the sky.”
-Maya Angelou
“Rüzgârın arkasına özgür bir kuş sıçrar,
Ve akım bitene kadar aşağı doğru yüzer,
Ve kanadını, turuncu güneş ışınlarına daldırır
Ve gökyüzünü istemeye cesaret eder.”
Benliğini Arayan ÇocukBenliğini Arayan Çocuk Dipsle tanıştığım andan itibaren kitabı ne kadar çabuk okursam Dipsi kendine ördüğü kozadan o kadar çabuk aydınlığa çıkarabilecekmişim gibi hissettim. Dipsi öğrencilerim yerine koydum her satırda her sözünde sevdim çok sevdim ve kitap bitince dipse sarılır gibi kitaba sarıldım ve öptüm... Malesef bu dünyada farkedilmeyi, sevilmeyi, saygı görmeyi, değer görmeyi, dinlenmeyi, duyulmayı, anlaşılmayı, önemsenmeyi bekliyen milyonlarca dips var. 🤍
The Stolen Child-W. B. Yeats
En sevdiğim şiirlerden biri;
Where dips the rocky highland
Of Sleuth Wood in the lake,
There lies a leafy island
Where flapping herons wake
The drowsy water rats;
There we've hid our faery vats,
"Fate moves forward like an unstoppable river. Its progress can swerve, it can have dips or drives, turns or branches, but it can never come to a still."
Kader durdurulamaz bir nehir gibi yol alır. İlerleyişinde sapmalar olabilir, iniş veya çıkışlar olabilir, dönüş ve dallara ayrılışlar da olabilir, fakat kader asla yerinde çakılı kalmaz.
[ Reborn: Evolving From Nothing - 86 ]