Çaresizlik
Yaşamak ya da ölmek umurumda değil artık.
Yalnız ordu değil, tüm ülke çağdışıydı. Sanayisiz, yolsuz, yoksul, sağlıksız, eğitimsiz, geri, ilkel bir tarım ülkesi, bir yarı sömürgeydi. Yeraltı servetleri, yerüstü imkânları, bütün ekonomik kurumlar yabancıların elindeydi.
Düşkün bir soyluya benziyordu.
Devlet bitmekteydi.
500 yılda kazanılan topraklar birkaç hafta içinde yitirilip gitmişti.
Batı insanı sürekli olarak metafizikten arındırılmaya çalışılmıştır. Git git bir şart insanı doğmaktadır Batıda. Bu insan kavanozdaki balığın denizi düşünememesi gibi sonsuzu fizik kredisini ruh idrakine sunulmaktadır. İslam insanı ise her insan gibi belli bir metafiziği kabul etme yetenekli olarak gelmiştir.
"Ben bir diriliş işçisiyim. Allah kentinin işçisiyim." Sezai Karakoç
Dirilişe inanan kendini yeniden inşa eder. Terbiye eder. Nasıl olunması gereğini çok düşünür ve o sınırı aşamaz. Ama nefis odaklı çağımız insani hiçbir sınırda duramaz, bu manada asla herhangi bir mesuliyet de yüklenmez.
Sayfa 120 - Diriliş Neslinin Amentüsü, s. 8Kitabı okudu
İster bir sığırdan, isterse insandan gelsin, hepimiz taze etten başka bir şey değiliz.