Artık acı hissetmiyordum. Çevremdeki her şey bana huzur veriyor gibiydi: yüzümü okşayan hafif esinti; boş sokaklarla, kapalı kapılar ve pencereler, insanlar tarafından dışlanma, aynı zamanda onlan dışlayabilme duygusu; her şeye, yeryüzüne, gökyüzüne hatta ağaçlara bile yabancılaşma. Ait olmadığı büyülü bir dünyada yürüyen bir kadın gibiydim. Bu kadının canının istediğini yapma, istemediğini yapmama özgürlüğü vardı. Ender rastlanan o kimseye bağlı olmama, her şeyden vazgeçme, çevredeki dünyayla bütün ilişkilerini kesme, tamamen bağımsız olma ve bağımsızlığının hakkını vererek yaşama;
Hakikatle bir hesaplaşma mıydı kendilerince!
"Filozof, çağının kötü vicdanı olmalıdır; ama bunun için onun çağın en iyi bilgisini edinmesi gerekir" diyen Nietzsche'nin bir izleyicisi olarak Heidegger şunu söyler:
"İnsanın ölümden duyduğu bilinçli ıstıraptaki mahzunluğundan ve çaresizliğinden ya da - bu dünyaya atılmışlığından/ fırlatılmışlığından (geworfenheit) dolayı anlamsızlık duygusu (reddedilme, dışlanma, atılma duygusu) içinde olduğundan söz edebiliriz."
Sayfa 79 - Sentez Yayınları
Nefs Tesellisi
İnsan hoşuna giden şeyleri nimet, canını sıkan şeyleri azap olarak niteler. Moral bozukluğu da bir nimettir, ama nefse göre değil, ruha göre... Baş ağrısı bir nimettir ama nefs bu nimetten hoşlanmaz. Yaşanan bir iflas, boğulma hissini de beraberinde getirir. Ancak iş hayatı ve sosyal hayattan dışlanma duygusu Allah'a kavuşmayı bekleyen latife için büyük bir imkandır. Oruç nefs için azaptır, mahrumiyettir, ruhunsa gıdasıdır. Öte yandan, musibetlerin beslediği latifeler olduğu gibi, nimetler yığını karşısında çöken veya yaralanan latifeler de vardır. Kur'ân-ı Kerim inkârcıların sahip olduğu gelip geçici dünya nimetlerinin aslında kendileri için bir azap olduğunu (Tevbe, 85) haber vermiş, bu şekilde maddi imkânların insan bedenine haz vermesine karşılık onun manevi cephesinde ıstırap kaynağı olabileceğine vurgu yapmıştır. Latifelerimiz için asıl azap, insanın mutluluk olarak nitelediklerinde saklı olmasın?
Sayfa 294Kitabı okudu
Dışlanma duygusu
"Öpüşen insanlardan gözümüzü ayıramayız ya da onların karşısında müthiş dehşete kapılırız, çünkü bu bizim geçersizliğimizin (ve söylemeye bile gerek yok, onların bir başkasına kendini görünmez hissettirme ihtiyaçlarının) açığa vurulmasıdır. Nereye gidersek gidelim, yola buradan çıkacağız. Hayatımız, dışarıda bırakılma duygusuyla nasıl baş edersek öyle olacak. Bir sürü biçim alabilen bu tecrübe, bizim hammaddemiz."
