Ben gerçi eylesem yeridir yâre bendelik
Ammâ rakîb kâfiri bilsem ‘aceb nelik
Mihnet-i dünyâ ile dil-hûn olan bir ben miyim
Tir-i gamla sînesi mecrûh olan bir ben miyim
Gamlı gamsız cümle âlem eyliyor zevk ü sefâ
Âlemin kalbi güler mahzûn olan bir ben miyim
Su gibi revân oldu gözden keder
Ne âlâm kaldı ne hod derd-i ser
(İzzet Molla)
Kimsesiz hiç kimse yok, her kimsenin var kimsesi,
Kimsesiz kaldım, yetiş, ey kimsesizler kimsesi!
Ruşeni
Kendi kendine ettiğiin adem
Bir yere gelse edemez el-alem.
Adli (İkinci Bayezid)
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi.
Tok olan cümle cihanı tok sanır,
Aç olan alemde ekmek yok sanır.
Sabayi
Bu mesel ile bulur cümle düvel fevz-ü felâh;
Hazır ol cenge eğer ister isen sulh-ü salâh
(Abdulhak Molla)
Âkil isen deme Ferhad ile Mecnun'a deli!
Eylesen halka nazar her biri bir gûna deli.
Sayfa 12 - Cafer Çelebi
Eğer uslu isen âlemde deli ol be deli!
Sayfa 14 - Hayreti
Tac ü destar ile tefahur eder,
Başını açıcak keli görünür.
Sayfa 19 - nef'i
söyliyenler kendisin bilmez, bilenler söylemez.
Sayfa 20 - şeyhülislam yahya