Varoluşçular,tek başına kalmış,toplumdan kopmuş bir insanın daha kolay yıldırılacağını anlamışlardır.Varoluşçulara göre insan yabancı ve düşman bir dünyaya fırlatılıp atılmıştır,diğer insanlar arasında yalancı bir varoluş sürdürür ve toplum onu bireyselliğinden yoksun eder.
Varoluşçu felsefeciler,pek çok insanın ıstıraplarının kaynagı olan bir
Sayfa 65Kitabı okudu
Bir bilimde yarım kalmamak için, bütün maddi manevi varlığıyla ona kendini mal etmek lazımdır. Yarım bilgili toplumsal doktorların kitlelere olduğu kadar, teoriye de yaptıkları, öldürücü kötülükten öteye geçemez. "Yarım hoca dinden, yarım hekim candan sözü boşa söylenmez. Tam bilgi için, tam ilgi Maddesiyle ve anlamıyla bağlanmak şarttır. Teori, kitapta okunup geçilen bir şey gibi kaldıkça, teorinin hayata yaptıkları bilinmedikçe ve denenmedikçe, üstünkörü bir meraktan başka şey yaratamaz.
Sayfa 108 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
"Zıtların birliği şarta bağlı, geçici geçişli izafidir Birbirini iten karşılıklı hariç bırakan) zıtlıkların mucadelesi mutlaktır. Gelişim gibi,hareket gibi mutlaktır (Lenin, Diyalektiğe Dair Meseleler, Mark- izm Bayrağı Altında, No. 5-6, 1925 Mayıs Haziran, s. 14-15)
Sayfa 171 - Kökxüz yayınları pdfKitabı okudu
"Bir doktrini en kestirme yoldan rezil etmenin yolu, onu toyca savunmaktır. "
Değiştirmeye girişmeyen bir aydınlatma, tekerleksiz motor gibi, olduğu yerde istediği kadar gürültü ve duman çıkarsın, nihayet kendi kazanını çatlatmaktan başka bir sonuca ulaşamaz. Yani en sonunda kendi kendine zarar verir, kendi kendini yer, tüketir. Lakin değiştirici bir aydınlatma, daima yeni yönlerde eserler verir. Ve bu eserler suç sayılır...
Olayları doğru yorumladıktan sonra, gerçekten bilgili ve namuslu insana, en elverişli biçimde değiştirmek düşer. Teşhis üzerine, kaçan yahut ellerini kavuşturan hekim: ya bilgisizdir, ya vicdansızdır, ya canidir. Olayı açıklayıp yorumladıktan sonra: ''Değiştirmek bize düşmez'' diyen sözde bilgin ya da aydın: beceriksiz, vicdansız bir caniden başka bir şey sayılamaz. İnsan emeğinin ekmeği ile yetişip, olayları aydınlatmak olanağına kavuştuktan sonra, yorumdan kaçınmak ve insana yararlı işi göze almamak, en büyük nankörlük, namus yitikliği olur...