Yeri geldiği zaman Hz.Yakup gibi, perişanlığını, dağınıklığını, tükenmişliğini Rabbine arz ve itiraf edebilmeli, yeri geldiği zaman Hz.Nuh gibi "Ben yenildim, mağlup oldum" diyebilmeli insan.
"... muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki, insan, 'artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş,' diyebilmeli."
Sayfa 57Kitabı okuyor
“Olamaz,” derdi, “muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki insan, ‘artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş’ diyebilmeli”.
Sayfa 57Kitabı okudu
“Muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki insan: Artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş diyebilmeli”.
- Kendime Not -
Bundan sonra,
Kimseye,
İnanma,
Güvenme,
Unutma!
Dik Not: İnsan bazen 'benden bu kadar.' Diyebilmeli diye düşünüyorum, düşünüyorsun, düşünüyor...
Peki ya sen düşünüyor musun?!