BABAMA MEKTUP 1 (Oğuz Atay)
Sevgili babacığım,
Belki hatırlamazsın ama bugün sen öleli tam iki yıl oluyor. Ne yazık ki bu süre içinde ben daha iyi ve akıllı olamadım; bu fırsatı da kullanamadım. Oysa yıllar önce, bazı zamanlar, sen olmasaydın bir çok şey yapabileceğimi düşünürdüm. Şimdi artık suçun kendimde olduğunu görmek zorundayım.
Sana bazı şeyleri anlatamadım. Bir iki
Arınma
Sabah yedi, Haziran ayının on beşi, yağmur yağıyor! Süleyman ağabeyden şekerli bir Türk kahvesi istedim, getirdi, ahşap, kare bir masada, ıslanmayalım diye kuytuda oturuyoruz. İbrice Limanı’ndayız. Duvarın dibine dizilmiş, biri daha yaşlı, ikisi ben yaşlarda üç kişi oturuyor. Gözleri teknelerde, denizde, konuşmuyorlar da.
Dalış okullarını limanın
Babama Mektup
"sevgili babacığım,
belki hatırlamazsın ama bugün sen öleli tam iki yıl oluyor. ne yazık ki bu süre içinde ben daha iyi ve akıllı olamadım; bu fırsatı da kullanamadım. oysa yıllar önce, bazı zamanlar, sen olmasaydın bir çok şey yapabileceğimi düşünürdüm. şimdi artık suçun kendimde olduğunu görmek zorundayım.
sana bazı şeyleri
Mızraksız İlmihal'den..
Arkadaşlar!
Yarın diye bir şey yok!
Düşleyip durduğumuz, tiryakisi olduğumuz, uğruna bugünümüzü zehir zemberek kıldığımız yarın yok!
Dün’ü de bugün; ekranlardan, manşetlerden, siyasetten ve gözde şarkılardan bir çarmıha gerip karşısına geçtiler ve koka-kola ve viski ve şampanya ve votka içtiler.
Çünkü köpek yanlarının esiri olanlar dünyaya efendi
KaknüsKitabı okudu
Gözlerini açtığı zaman oda gene karanlıktı. Sevgi’yi görmüştü. Onu eskisi gibi sevdiğini söylemişti. Sevgi’ye bakıyordu. Onun konuşmasını bekliyordu. Sevgi, başını önüne eğmiş düşünüyordu. Oysa, bir şey söylemesi gerekiyordu. Hikmet, ne sonuç aldığını öğrenmek istiyordu. “Ne diyorsun?” diye sordu Sevgi’ye. “Ne diyeyim?” diye karşılık verdi Sevgi.
