Biz (büyük ağabeyim N. ve ben) hiç olduğumuzu biliyorduk, acı çekiyorduk hiçliğimizden. Kızım bilmiyor, karım bilmiyor, küçük ağabeyim bilmiyor, dünya bilmiyor.
Sabah pencerenin önünde oturdum. Genç hiçler geçiyordu caddeden.......
Sayfa 46Kitabı okudu
Kalbim bölündü, iki parça oldu, fakat namussuz kalp, yine yapıştı. Bilmem gördün mü? Kırmızı, sarı, siyah yamalarla yamanmış, binlerce ekli ve yamaları kalın sicimle dikildiği için en büyük fırtınalarda bile yırtılmayan bazı gemi yelkenleri vardır. Benim kalbimde öyle işte! Binlerce delikli, binlerce yamalı, ama korkusuz.
Sayfa 131Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Cehalet, kötü yüreklilik için bir mazeret değildir. Ve onunla savaşmak zorunlu olarak ırkçılığı yok etmeyecek. Ama kesin olan bir şey var: cehalet bir kere ortadan kaldırıldığında, ırkçılığın mazereti kalmayacak.
Sayfa 47Kitabı okudu
