Dmitri Karamazov yalnızca Dostoyevski'nin son romanının en büyük kişisi ve günahla, acı çekmeyle ilgili düşüncelerini derinliğine anlattığı kişi olmakla kalmamaktadır; Dmitri, edebiyatın en büyük trajik kahramanlarından biridir.
Sayfa 258 - İletişim yayınları 2018Kitabı okudu
Çarmıh dışında, haklısın Andrey...
--Söyle bakalım saf ruhlu Andrey, sence Dmitri Karamazov cehenneme gider mi, gitmez mi, ne dersin?
--Bilmem ki beyciğim, bu sizin elinizde çünkü şeysiniz... Bak beyim, Tanrı oğlu çarmıhta can verdikten sonra çarmıhtan inerek doğruca cehenneme gitmiş, orada azap çeken bütün günahkârları serbest bırakmış. Cehennem, boş kalacağını düşünerek sızlanmaya başlamış. O zaman Tanrı oğlu,
"Ağlama cehennem, öteki dünyadaki unvan sahipleri, devlet büyükleri, yüksek yargıçlar, zenginler hep sana gelecekler!" demiş. "İkinci gelişime kadar hep öyle, dopdolu olacaksın!"
Sayfa 549 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Ne dersin, gider mi?
Söyle bakalım saf ruhlu Andrey, sence Dmitri Karamazov cehenneme gider mi, gitmez mi, ne dersin?
Sayfa 549 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Yürüyüşten insanın kişiliğini anlamanın mümkün olduğunu kabul etmez misiniz, Dmitri Fyodoroviç?
Sayfa 514Kitabı okudu
Doğru Dmitri Fyodoroviç, haklısınız; insanları ezmemeli,hem yalnız insana değil, hiçbir canlıya yapmamalı bunu, nihayet hepsi Tanrı yaratıkları değil mi ?
Sayfa 549Kitabı okuyor
:D
İnanın bana, tecrübeli bir ruh doktoruyum, Dmitri Fyodoroviç.
- Sizin tecrübeli bir doktor olduğunuz kadar ben de tecrübeli bir hastayım hanımefendi.
Sayfa 512 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Dmitri
İç, hayal kurmayı bırak şimdi. Hayatı severim ben, öylesine severim ki, gına geldi artık!
Sayfa 541 - Kültür Yayınları
Fakat varsın öyle olsun, insan yüreğini gözetleyenlerin canı cehenneme!
Dmitri Fyodoroviç Karamazov
Sayfa 148Kitabı okudu
"Hem biliyor musunuz, Dmitri Fyodoroviç, param olsa da vermezdim size. İlkin, kimseye ödünç para vermek âdetim değildir. Borç verdiğin adamı dostluktan silmek gerek. Size, özellikle sizi sevdiğim, kurtarmak istediğim için vermezdim."
Dmitri Fyodoroviç omuzlarını kamburlaşacak derecede kaldırarak ve
hiddetten kendinden geçmiş halde,
- Ne diye yaşıyor böyle bir adam? diye boğuk boğuk kükredi. Söyleyin
bana, böyle bir adamın varlığıyla yeryüzünü kirletmesine ne diye izin
veriliyor?
- Bana bak, Mitya! diye bağırdı. Baba duasının ne olduğunu bilir misin?
Ya sana beddua edersem, iyi mi olur?
Dmitri Fyodoroviç kendinden geçerek,
- Hayasız, riyakâr!.. diye kükredi.
Yirmi sekiz yaşında, orta boylu, sevimli bir genç olan Dmitri Fyodoroviç,
yaşından çok büyük gösteriyordu. Adaleli bir vücudu, güçlü kuvvetli bir
yapısı olduğu görülüyordu, ama gene de yüzünde hastalıklı bir anlatım
vardı. Yüzü zayıf, yanakları çökük, rengi sarıydı. Oldukça iri, koyu renk,
fırlak gözlerinde sert bir inatçılığa rağmen, kararsızlık da okunuyordu.
Fyodor Pavloviç,
- Vakit tastamam, ama oğlum Dmitri Fyodoroviç hâlâ görünürlerde yok!