damla
@dmlakdlkk
“Bütün yolların sonu aynı noktaya çıkar,biricik Gladys.”
“Ya o nedir?”
“Hayal kırıklığı.”
Kurgusal bir hayatın beceriksiz bir aktörü olduğumu düşündüm yine.İnsan bir düzenin tam ortasına fırlatılıyor,sonra da onayı alınmadığı kurallara uymaya zorlanıyordu.
bir şey var adını koyamadığım,
kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
toplamaya çalıştıkça,dağılıyor.
dağılıyorum,
bir şeyler var,halledemiyorum. 
Turgut Uyar
Reader Follow Recommendations
Yatağımın karşısında bir pencere var.Odanın duvarları bomboş.Nasıl yaşadım on yıl bu evde?Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden?Ben ne yaptım?Kimse de uyarmadı beni.İşte sonunda anlamsız biri oldum.İşte sonum geldi.Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım;kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
İnsanların arasında da yalnızdır insan.
Her gecenin bir sabahı vardır elbet ama gece yine o karanlık gecedir.
"Bu kadar yaralayıcı bir adamın cebinde yara bandı taşıması hiç adil değil.”
Şimdi yoksun ve yokluğunu yaşamak istiyorum. Varmışsın gibi olma artık.Yok ol.Yok olmalısın.Bende bitmelisin.Tükenmelisin.Tükenmedikçe beni tüketiyorsun.Her yıkıntımın altından yeniden dizlerimin üzerinde ayaklanıyorum ama ruhumdan parçalar eksiltiyorsun.
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken.
Hep kanar,sonsuza kadar kanar ruh,bir kuşun bitmeyecek düşüşü gibi.
