Hiçbir şeyden haberleri yok! Zannediyorlar ki dünya bildiklerinden ibaret! Oysa cehennem ölü hayallerle dolu. Cennet ise hayalperestlerle.
Bir yolculuktur yaşamımız
Kışın ve gecenin içinde
Kendimize bir yol ararız
Tümüyle ışıltısız gökyüzünde.
Gözyaşları ancak yalnızlıkta sıcaktır.
Okur Takip Önerileri
Yolculukta, gidilecek yeni bir yer olduğun yerden daha çekici gelirdi sana, ama oraya varınca da doyumsuzluğun seni izlediğini anlardın: Serap bir sonrakiler aşamaya dek yer değiştirirdi. Ne var ki, önceki duraklar sen onlardan uzaklaştıkça güzelleşirdi. Geçmiş albeni kazanır, gelecek seni kendine çeker, ama şimdi üstüne çökerdi.
Yapış yapış bir arkadaştan
Yeğdir açık yürekli düşman!
"İlgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kaçabileceğime dair hiçbir fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Bende bir eksiklik vardı belki de. Mümkündü. Sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. Onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. İntihar? Tanrım, çaba gerektiriyordu. Beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi."
Nasıl ulaşmalı sıradan olana, basit olana, gündelik olana, olağan olana, her gün olup bitene?
Oysa bu ihmal edilmiş dünyada uzmandan bol bir şey yok. Uzmanlar, insanı diğer tüm insanlardan ayırır.
İnsan karanlıklardan bahsetme mecburiyetinden kurtulamaz.
Varlık, sonsuz bir yaradır.
Doğrular ve yanlışlar yoktur, sadece yorumlar vardır.
Sayfa 131Kitabı okudu
Beni tanıyan herkesin size söyleyeceği gibi, makbul biri değilim. Kötü adamı sevdim hep, kanunsuzu, hergeleyi. İyi işleri olan sinek kaydı traşlı, kravatlı tiplerden hoşlanmam. Ümitsiz adamları severim, dişleri kırık, usları kırık, yolları kırık adamları. İlgimi çekerler. Küçük sürpriz ve patlamalarla doludurlar. Adi kadınlardan da hoşlanırım; çorapları sarkmış, makyajları akmış, sarhoş ve küfürbaz kadınlardan. Azizlerden çok sapkınlar ilgilendiriyor beni. Serserilerin yanında rahatımdır, çünkü ben de serseriyim. Kanun sevmem, ahlak sevmem, din sevmem, kural sevmem. Toplumun beni şekillendirmesinden hoşlanmam.
şimdi bu kentte-
kadınların kafaları
mutfak duvarlarına
çarpılıyor
işsiz
kasaplar tarafından.
pezevenkler
yorgun kızlardan
Burada (ne sana, ne de ona) işimi bana kendimi en iyi hissettiren biçimde yapma hakkımı savunuyorum. ben hep yazar yazdığından sıkılırsa okur da sıkılır diye düşünmüşümdür. ve mükemmeliyete inanmıyorum, bağırsakları açık tutmaya inanırım, bu yüzden çok boktan yazdığımı söyleyen eleştirmenlere katılıyorum. sen 19 buçuk yıl yatacaksın ben 40 yıldır yazıyorum. yaptığımızı yapmayı sürdüreceğiz. yaşamayı sürdüreceğiz. hepimiz bazen kötü yazar ya da kötü yaşarız. hepimizin iyi ve kötü günleri ve geceleri vardır.
(insanlar bu şekilde konuşmamdan hoşlanmıyorlar. Chinaski, diyorlar, bırak bu ayakları, o kadar da büyük değilsin. ama lanet olsun, büyüklükten söz eden kim?)