Bir yeraltı mağarasında yaşayan insanlar düşün. Sırtları girişe dönük, elleri ve ayaklarından bağlanmışlar; onun için mağaranın duvarlarını görebiliyorlar sadece. Arkalarında yüksek bir duvar daha var ve bunun ardında da çeşitli şekilleri duvardan biraz daha yüksekte tutarak, insan benzeri varlıklar gidip geliyor. Bu şekillerin arkasında bir ateş
Sayfa 104Kitabı okudu
….
İnsan kendini huzursuz ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçlarını da gölgeleri de bulutları da, kısaca, doğanın kendini beğenmiş, canlılara karşı kayıtsız bütün bu güzelliklerini görmezlikten gelir, sanki onlardan kendisine doğru bir bayağılık rüzgârı esiyormuş gibi hisseder.
…
Sayfa 16 - YordamKitabı okudu
İnsan kendini huzursuz ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçlarını da, gölgeleri de, bulutları da, kısaca, doğanın kendini beğenmiş, canlılara karşı kayıtsız bütün bu güzelliklerini görmezlikten gelir, sanki onlardan kendisine doğru bayağılık rüzgarı esiyormuş gibi hisseder.
Sayfa 16 - Yordam EdebiyatKitabı okudu
İnsan kendini huzursuz ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçlarını da gölgeleri de bulutları da, kısaca, doğanın kendini beğenmiş, canlılara karşı kayıtsız bütün bu güzelliklerini görmezlikten gelir, sanki onlardan kendisine doğru bir bayağılık rüzgârı esiyormuş gibi hisseder. Gökte iyice yükselen ayın altından bulutlar hızla geçip gidiyordu. Laptev, ‘Ne kadar nahif, taşralı bir ay! Ne denli cılız, sefil bulutlar!’ diye düşündü.
Doğanın tüm güzel sesleri, birleşin..
Suyun yüzeyinden yansıyan ay ışığı, otların hışırtısı, ağaçların gölgeleri, derenin biteviye akışı ve hepsinin üzerinde ayraçlar gibi asılı duran yarasalar. Bu bütünün bir parçası olabilmek için sessizlik şarttı.
Sayfa 10 - Domingo Yayınevi, Baskı Ekim 2021Kitabı okudu
İnsan kendini huzursuz ve mutsuz hissettiğinde,ıhlamur ağaçlarını da gölgeleri de bulutları da,kısaca,doğanın kendini beğenmiş,canlılara karşı kayıtsız bütün bu güzelliklerini görmezlikten gelir,sanki onlardan kendisine doğru bir bayağılık rüzgarı esiyormuş gibi hisseder.
Sayfa 16Kitabı okudu
İnsan kendini huzursuz ve mutsuz hissettiğinde, ıhlamur ağaçlarını da gölgeleri de bulutları da, kısaca, doğanın kendini beğenmiş, canlılara karşı kayıtsız bütün bu güzelliklerini görmezlikten gelir, sanki onlardan kendisine doğru bir bayağılık rüzgârı esiyormuş gibi hisseder.
Sayfa 16 - Yordam EdebiyatKitabı okudu
