Yalnızlıklar geldi
Yalnızlıklar gitti
Yalnızlık hiç değişmedi
Mıh gibi çakıldı aklımıza.
Etraf kalabalık oldukça,
nakış gibi içimize işledi.
Koşarak kaçalım dedik
Nefesimiz kesildi.
Durup bekleyelim dedik,
Günler, gecelerce bitmedi.
Satır satır okuduk,
Mısra mısra ezber ettik, Yine yetmedi.
Gözümüzü açtık, gözümüzü kapadık
Hep avuçlarımızın boşluğuydu yalnızlık
Rabia öztürk