Kalemimden
Herkes inandığını söylediği "dogrular" uğruna ne kadar çok ugraşıyor, çaba sarfediyor hayatından fedakarlık yapıyor, iradesini ortaya koyuyor ve üzücü ama kaçınılması zor bir sonuç olan birçok dışlanmayla karşı karşıya kalıyor, kalabalıkların içinde yalnızlığa mahkum ediliyorsa, gerçekten doğrularına inanıyor ve arkasında
DÜŞMAN İNSAN
İnsanlar şiir okumuyor, bu yüzden
Dizeler küskün, mağdur ve mahzun
Kelimeler öfkeli, hırçın ve üzgün
Şairler unutulmuş
Duygular hem kör hem sağır!
İnsan düşman dünyaya.
Insanlar şiir okumuyor, bu yüzden
Kedilere tekme atıyor,
Kuşları kafese kapatıyor,
Doğayı zehirliyor,
Birbirlerine kurşun sıkıyorlar!
Insan düşman insana.
İnsanlar şiir okumuyor bu yüzden
Sevgi rafa kalktı,
Vefa gönülleri terketti,
Saygı sadece sözlükte kaldı,
Umut çekip gitt!
İnsan düşman kendine.
22-01-2021
Uğur UKUT
doğaya ve hayvanlara saygılı ilkel avcı ilkel avcı hikayesi, kendi ahlakımızı ezilen haklara dayatma meselesi ve hayvan hakları
Avcı-toplayıcı halkların doğanın efendisi değil, bir parçası olduklarının bilincinde ve insan harici hayvanların da bir parçasını teşkil ettiği insan harici doğaya karşı saygılı ve onunla uyumlu bir hayat süren
Zenginlik kimsenin senden alamayacağı değerlerin toplamıdır.
Senin
Bilgindir,
Ahlakındır,
Özgüvenin,
Farkındalığın,
Kul oluşun,
İnsan oluşun,
Terbiyen,
Letafetin,
Konuşman,
Ilgi alanların,
Doğaya bakışın,
İnsanlarla olan iletişimin,
Saygın,
Sevgin,
Ve tebessümündür.
Gerisi boştur,hevadir,hevestir
Dingin bir sonbahar sabahıydı. Bulutsuz gökyüzünde güneş epey yükseltmişti.
Ovalar da beliren şebnemler hala parlıyorlardı.
Ormanda, etkenden uyanmış kuşlar neşeyle ötüşüyordu. Doruğundan eteklerine dek yeni çiçeklenmiş çavdar tarlasıyla örtülü tepede küçük bir köy görünmekteydi.
Epey yürüdükten sonra bir hayli yorulmuş susamış ve birazda aç hissetmememe rağmen her halükarda memnundum halimden.
Hep içimde vardı uzaklara gidip yabancıların bahçesinde yeşermeyen dersadeti yeşertmek.🌲
Ve denk geldiğim bir insanla aynı anda sırdaş olduk. Keza ekmeğini yiyeceklerini paylaşmaktan sakınmayan doğaya sanata saygın kişiliğine denk geldiğimin farkındaydım.
Beslenme çantasından tandır ekmeğini, otlu peynir, domates, biber, salatalık ve soğan la mutluluk huzur dolu bir ana vesile olduk.
Kederini kendi kederim gibi değer verdim.
Oda aynı şekilde kederleri kendi kederiyle bir kıldı. Tevekkül samimiyet tebessüm ve Saadet altından üstündü.
Ve sadece yol ayrımına upradığımızda bi ihtiyacın varmı diye sordu?
Bu sorunun cevabı ne olabilirdi ki?
Sadece ve sadece şuna ihtiyac duyuyorum.
Gülen gözlere ve gözleri muhabbetle bakan insanlara ihtiyaç duyuyorum.
Dünyanın çalkantısı haline gelen para dolar altına ne hacet en çok değeri
Maneviyata veriyorum. Farkındayım da izlediğim yol istediğim şeyler imkanı çölde zedelenmiş
Şeyler. Amma ki bir umuttur yaşıyorum.
Ve umduğum şeyler bu dünyanın düzenine uymuyor net olarak.
Hoşçakal dedim ve yoluma durmadan devam etttim.
Günümüz kültürü
2002 yılı itibariyle dünya konjonktüründe finansal genişleme üzerinden bir eko-politik inşa eden neoliberalizmin “nimetleri” Türkiye’ye de ulaştıktan sonra ülkede kredilendirmeye, tüketime, para bolluğuna dayalı bir zemin oluştu. Alt gelir grubu sosyal politikalarla desteklenirken orta sınıf genişledi, üst-orta sınıfa ciddi