Niye doğdun? Niye ki bunca söz? Niyesi yok. Söz sitem. Söylemesem sitem, söylesem sitem. Söyleyen söylemiş zaten, “Aklın düzenlediği defterleri aşk ateşe verirken”, geriye bir avuç kül bile kalmıyorken ve kaybedecek bir şey de kalmamışken. Haberci bir rüzgar esiyorken ve kimse hiçbir şey okuyamıyorken. Bir kervan kıranın aldatıcılığında çerden çöpten mi yapılmıştı evler, bunca kolay yıkıldı?