Doktor raporunu cebine koyan Mustafa Kemal, Vatan ve Hürriyet Cemiyeti’nin Selanik Şubesi için üye toplamaya başladı. Afet’e göre ilk üyeler eski okul arkadaşları ve öğretmenleriydi: ateşli hatip Ömer Naci ve arkadaşı topçu subayı Hüsrev Sami (Kızıldoğan), Askeri Rüştiye öğretmeni Hakkı Baha (Pars), aynı okulun müdürü Bursalı Tahir ve Askeri Öğretmen Okulu’nun müdürü Mahir Hoca. Selanik Şubesi resmî olarak Hakkı Baha’nın evinde kuruldu. Afet’in anlattığına göre kısa bir süre önce evlenmiş olan Hakkı Baha, üyeleri karşılarken üzerinde Japon pijaması vardı ama yine de toplantının ciddiyetini bozmamıştı. Üyeler Hüsrev Sami’nin tabancasına ellerini dayayıp devrim andı içtiler. Hüsrev Sami’nin anlattığına göre Mustafa Kemal, tek amaçlarının “bedbaht memleketi” kurtarmak olduğunu söylemiş ve “Bugün Makedonya’yı ve tekmil Rumeli Kıtasını vatan camiasından ayırmak istiyorlar. Memlekete ecnebi nüfuz ve hâkimiyeti kısmen ve fiilen girmiştir. Padişah zevk ve saltanatına düşkün her zilleti irtikâp edecek menfur (her aşağılığı yapacak, nefret edilesi) bir şahsiyettir. Millet zulüm ve istibdat altında mahvoluyor. Hürriyet olmayan bir memlekette ölüm ve izmihlâl (çöküş) vardır,” diye devam etmişti.
Sayfa 86Kitabı okudu
Uyuduk: Evet, sadece uyuduk! Eğitim ve öğretim gören insanların her biri, örneğin doktor, hâkim, subay, mühendis, avukat, memur, öğretmen., halkı için ışık saçan birer fener olmalıydı. Her bir fener de, ister dar bir sokağa, ister bir meydanlığa ya da kasabanın dışına konulmuş olsun, mutlaka bulunduğu yeri aydınlatmalıydı.
Sizin tecrübeli bir doktor olduğunuz kadar ben de tecrübeli bir hastayım hanımefendi.
Ölüm ne de Güzel Gelir
Şer donatınca çevreni,
Umut biter, hayal erir;
Çalınca hayat neşeni,
Ölüm ne de güzel gelir...
Kin, fitne, fesat ve haset,
Hep yolunu kesiverir;
Şehri basınca necaset,
Ölüm ne de güzel gelir...
Şuh kahkahalı kadınlar,
Badboylarla geziverir;
Şımarıp azdıkça onlar,
Ölüm ne de güzel gelir...
Ne bu dünya ne ahiret,
Gözümde pek kıymetlidir;
İki cihan aynı gaflet,
Ölüm ne de güzel gelir...
Doktor MBC
Geçtiğimiz yüzyıllarda biliminsanları Tanrı'nın varlığına dair hiçbir deneysel kanıt bulamazken şimşekler, yağmur ve hayatın başlangıcına dair detaylı açıklamalar konusunda hayli gelişme kaydettiler. Gelinen noktada, felsefenin birkaç alt dalı dışında, bağımsız değerlendirmeye tabi hiçbir bilimsel yayın Tanrı'nın varlığını ciddiye almıyor. Tarihçiler müttefiklerin II. Dünya Savaşı'nı tanrının yardımıyla kazandığını iddia etmediği gibi ekonomistler de 1929 krizi konusunda Tanrı'yı suçlamıyor, jeologlar tektonik tabakaların hareketlerini açıklamak için Tanrı'ya sığınmıyor. Ruhu da benzer bir kader bekliyordu. Binlerce yıl boyunca insanlar tüm davranışlarımızı ve kararlarımızı ruhun şekillendirdiğine inanıyordu. Ancak ruhun varlığını destekleyen hiçbir kanıt bulunamazken, başka teorilerin güç kazanmasıyla birlikte yaşambilimleri ruh kavramını da tarihin tozlu sayfalarına gönderdi. Pek çok biyolog ve doktor kişisel olarak hala ruhun varlığına inanıyor olabilir ama bilimsel bir yayında bu inancını tartışmayacaktır.
Sayfa 126
Astsubaylık için sağlık muayenesinden geçerken doktorun dediği söz ; " Türkçe öğretmenliği okuyup astsubay mı oluyorsun? "
Bölümüm her zaman kalbimde dedim, ama yaşam şartları doktor Hanım dedim.
Ne şartları Türkiye şartları asker bey dedi, güldü . Kitaplarla aran iyidir dedi, evet dedim.
İlk edebi romanımız ne ,peki dedi gülerek. Cevapladım.
Böyle doktor hanımla güzel bir anımız oldu ;)
.
Bütün bunların yanı sıra, elbette herkes yaşamak istiyor. Geçiş döneminin özelliği bu, henüz teori ile pratik birbirini tutmuyor.
Sayfa 303 - YKY_ YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okuyor
