Hasbi Efendi, çok tedbirli bir adamdı. Hizmetçisine de tedbirli olmasını sık sık tembih ederdi: “Ben leb demeden, sen leblebi diyeceğimi anlayacaksın. Mesela, ‘Bu akşam müsafirim var.’ dediğim zaman, yemek ve kahve hazır olacak.” derdi. Hizmetçi de “Tamam efendim.” derdi.
Hasbi Efendi, bir gün hastalandı. Hizmetçisine seslenerek, “Hemen bir doktor çağır!” dedi.
Hizmetçisi, “Başüstüne!” deyip çıktı. Bir müddet sonra döndü ve: “Efendim, doktoru çağırdım. Ayrıca, her ihtimale karşı cenaze hazırlıklarını başlattım; kefeninizi biçmeye başladılar, mezarınızı da kazıyorlar.” dedi.