_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
Özcan Köknel muayenehanesinde
takılıyor bana, “Akıllı mısın deli misin, karar veremiyoruz. Hamlet gibi bir şeysin.” Doktorlar hastalığımın psikoz mu, nevroz mu, ‘borderline case’
dedikleri sınırda bir vaka mı olduğuna bir türlü karar veremiyorlar.
