Köy camisine iki sene önce atandım. Güzel memleket, sevdim; cemaati de iyi, pek işleri yok namazla niyazla. Tarladalar bütün gün, ben de ezanı okuyup eve dönüyorum. Cumadan cumaya geliyorlar camiye. Yeterli. Çalışmak da ibadet.
Biraz durur musun yazar efendi, bıraksak dünya tarihinde kazılar yapmaya başlayacaksın; sen bir hikâye anlatıyordun, hele önce onu bitir,” diyenleriniz var galiba. Haklısınız. Özür diliyorum ve hikâyemize dönüyorum.