Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
66
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Buz tutmuş bedenimle yeryüzüne aidim, alelade dünyanın bir parçasıyım.
Bilmiyor kimseler, bilmiyor. Nepal'de bir intihar timiyim, Grozni'de kaldırım çiçeği, Dersimde Munzur suyu. Gün doğmuyor üzerime, ölüyor çiçeklerim.
Kitaplarda bulduğum Rafael tablosu, Meryem tebessümü, sonra Dante Komedyası, ne oluyorlar. Dünya âlem daha mı fazla kitaplarımdan?
Ah, beni görmüyor kimseler, bilmiyor. Bir isim veremiyorum yaşadıklarıma. Neye benzer ki ölmek bu durumda.
Bağlasanız da duramam, ey kavmim.
Yoruldum gencecik ömrümü taşımaktan, başkalarının vebalini yüklenmekten. Yirmisine girmeden hayatın bütün karanlık yollarında yürüdüm.
"Düş kuruyorum; fakat benim düşlerimin hem dili yok yeryüzünde hem de yeri."
Eskisi gibi acı da vermiyor şarkılar, genç ölen bir şairin yarım kalmış ömürlük şiiri gibi.
Burada her şey olabilir. Çünkü burada hayatlar ucuzdur, ölümler bedava. Kar gibidir insanlar. Haddinden fazla, berhava...
Dağlarına bakarsın, efkârlanırsın. Göz gözü görmez. Kaybolmuştur Zagros, uzak düşmüştür Cilo.
Siz dünyalılar pek kulak asmayın bana. Sadece öyküme kulak verip geçin. Üzerinde durmayın hiç. Sadece dinleyin ve geçin.
"Zaten tuhaf birisin sen. Senin tutacağın dilekler de senin gibi tuhaf oluyor."
Kendi kalemimden...
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur