Bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ben;
Şaşkınlıktan başka şeyim artmadı yaşarken.
Kendi isteğimle de gidiyor değilim şimdi,
Niye geldik kaldık, niye gidiyoruz bilmeden.
Sayfa 178 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Ezel avcısı bir yem koydu oltasına
Bir canlı avladı Adem dedi adına
İyi kötü ne varsa yapan kendisiyken
Tutar suçu yükler kendinden başkasına
Bu dünyada nedir payıma düşen, hiç Nedir ömrümün kazancı felekten, hiç
Bir sevinç mumuyum sönüversem hiçim Bir kadehim, kırılsam ne kalır benden, hiç.
Sayfa 177 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Tanrı gönlünce yaratır da her şeyi
Neden ölüme mahkûm eder hepsini? Yaptığı güzelse neden kırar atar
Çirkinse suçu kim kime yüklemeli?
Sayfa 176 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
(...)
Sular gibi akar gider gençliğin ateşi,
Bir uykudur o senin uyanık mutluluğun.
Sayfa 174 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Bu varlık denizi nerden gelmiş bilen yok; Öyle bir inci ki bu büyük sır delen yok; Herkes aklına eseni söylemiş durmuş, İşin kaynağına giden yolu bulan yok.
Sayfa 173 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Şu senin benim dediğimiz toprak neyimizdir
Birkaç günlük cennetimiz cehennemimizdir
Bugün su içtiğin şu testi toprak olunca Mezarına atılır belki bir gün, kim bilir.
Sayfa 172 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Rahmetin var , günah işlemekten korkmam;
Azığım senden, yolda çaresiz kalmam;
Mahşerde lutfunla ak pak olursa yüzüm
Defterim kara yazılmış olsun, aldırmam.
Sayfa 4Kitabı okuyor
Hem sana el değdirmeğe elim varmaz,
Hem sensiz aldığım nefes, nefes olmaz;
Bir garip dert bu, kimseye de açılmaz:
Bir zehir zakkum ki, tadına da doyulmaz.
Sayfa 115
Gönlünce de dönse,bu dünyanın sonu ne?Okunup bitse de ömür destanın,sonu ne?
Yüzyıl dilediğince yaşadın diyelim,
Bir yüzyıl daha yaşasaydın, sonu ne?
Sayfa 181 - İş BankasıKitabı okudu
Bilmem, Tanrım, beni yaratırken neydi niyetin,
Bana cenneti mi, cehennemi mi nasip ettin;
Bir kadeh, bir güzel, bir çalgı bir de yeşil çimen
Bunlar benim olsun, veresiye cennet de senin.
Sayfa 168 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu