Şiirle arası çok iyi olan bir okur değilim. Ama Ümit Yaşar Oğuzcan'ı okuyunca neler kaybettiğimi anladım. Bu kitabı dörtlükler ve rubailerden oluşuyordu. İçinde yaşam, ilişkiler, aşk, annelik gibi pek çok konuda şiir var. Dört satırda en fazla ne anlatılabilir ki diye hiç düşünmeyin çünkü Ümit Yaşar çok şey anlatıyor. Hem kafiyeleriyle hem de konuyu az ama öz anlatışıyla çok sevdiğim bir yazar oldu. İsmini şiirlerinde kelime oyunlarıyla kullanması çok hoşuma gitti. Bir dizesi şöyleydi mesela
"Çok sevdi, sevildi, üstelik çok da yaşadı
Ölmez ki ümit yaşar, beden öldü diye "
Kitapta beni etkileyen şiirlerden bazıları da yazarın oğlu Vedat'a yazdığı şiirlerdi. Çünkü oğlu Galata Kulesinden atlayarak intihar etmişti. Yazar bunu Galata Kulesi adlı şiiriyle anlatmış
"...Bir adam düştü Galata Kulesi’nden
Bu adam benim oğlumdu..."
Yazarın bu şiiri kitapta olmasa da yazdığı diğer şiirlerle acısını karşı tarafa geçirebilmişti.
Yazarın diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum :)
Şamil S. Zagitoviç "1952de Özbekistan SSCBde Andican şehrinde doğmuştur. Bir Rus filozofu,tarihçi ve gazeteci olmaısnın yanı sıra toplum ve siyaset adamı aynı zamanda Tarih bilimleri kandidatıdır. ( Kandidat: SSCB de bir bilim payesidir).80'in üzerinde bilimsel makale yazmıştır. Bu kitabı
