Bugün Aşık Veysel'in ölüm yıldönümü
(21 Mart 1973)
Bu dünyadan bir ozan geçti...
Gözleri kapalı, gönlü açık bir âşık geçti...
Aşık Veyseli ölüm yıldönümünde saygıyla özlemle ve rahmetle anıyoruz..🙏
♥️
DOSTLAR BENİ HATIRLASIN
Ben giderim adım kalır
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konar göçer
Ay dolanır yıllar geçer
“İki kapılı bu handa,
Yürürken gündüz gece,
Türkülerin hep sol yanımızda..”
“Madem ki görüyorsunuz,
O zaman ‘hoş görün’ demişti O.
Aşık Veysel Şatıroğlu;
O, küçük yaşta görme yetisini kaybeden, ama yüreğindeki hisleri kaybetmeyen, sadık yâri toprakla koyun koyuna yatan bir halk ozanımız..
O halkça düşünüp konuşuyordu. Hem halktan, hem kendinden olma. Hem düpedüz Türkçe, hem kendince konuşan. Kaybolmadan kaynaşan, çokluğa katılmadan. Ondan alınacak ders, sanatına tertemiz bir gönül ve bir ömür vermesi. İçinde ve dışında olup biteni açık gözlerden daha iyi bilmesi. Sivrialan Köyü’nden dünyaya açılması. Halktan, haktan, iyiden ve güzelden yana, işinin ehli ve sözünün eri olması. İnsanlıkla şairliği ayırmaması. İşte bunlardır bizi onu sevdiren.
Rahmet ve özlem ile..
Her dizeyi hissederek okuyacağınız, bu güzel duygu yüklü biyografi ve şiir kitabını kesinlikle tavsiye ediyorum...
“Sen petek misali, Veysel de arı,
İnleşir beraber yapardık balı,
Ben bir insanoğlu, sen bir dut dalı,
Ben babamı, sen Ustanı unutma...”
~ Aşık Veysel Şatıroğlu ~