Bay Golydkin için her şeyin sonu gelmişe benziyordu.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Gururu ve duyguları kirli kıvrımlar arasına sinmiş, saklanmış olabilirdi, ama yine de duygulu olurdu...
Sayfa 89Kitabı okuyor
Herkesin önünde şaka yaptığını kabul ederse onu affederim, hem de tüm kalbimle affederim. Ama bana bir paçavra gibi davranılmasına izin vermem. Kimsenin bana böyle davranmasına izin vermedim, böyle ahlaksız bir adama hiç vermem.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Düzenbazlık ve utanmazlık insanı iyiye değil, idam sehpasına götürür.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Dostoyevski bir keresinde şöyle demişti: ''Beni korkutan tek bir şey var: Acılarıma değmemek.''
Sayfa 82 - okuyan usKitabı okuyor
Ruhumun derinliklerinde tek bir çözüm ve kalbinin deriklerinde bu çözümü uygulamak için ettiği yemin yatıyordu.
Sayfa 88Kitabı okuyor
“.., ezilen bir adama, etrafındaki herkesin velinimet kesilmesi son derece ağır gelir.”
Sayfa 285 - AlyoşaKitabı okuyor
Oysa birçok defa kurnaz, işini bilir bir şarlatan, hele kalemi ya da çenesi kuvvetliyse, yalnızca ufak tefek kusurlarını değil, alçaklığını bile çevresine yükler.
Kendimi avutma şeklim.
Başına geleni, bir kere olup bitmiş bir kaza kabul eder o kadar; bütün bunlar onunla başlamış değildir, onunla bitmeyecektir de.
Sene 2024 hala aynı insanlar.
Böyle, her şeyi bilen baylara toplumun belirli çevrelerinde bazen, hatta sık sık rastlanabilir. Bilmedikleri yoktur bunların. Zamanımız düşünürlerinin deyimiyle, hayatta daha önemli konular üzerine bir görüşleri olmadığı için bu gibi şeylere ilgilenmezler, bütün zekalarını, kabına sığmayan meraklarını kısır bir alana yöneltiler.
