Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Ben kitabı beğendim açıkçası para saçıp giden büyükanne çok iyiydi ama belki daha güzel bir son olabilirdi.Dostoyevskiden okuduğum ilk kitaptı.
!!!!!!!!!
Dostoyevski Budala adlı eserinde bir tür bireyden topluma uzanan psikolojik bir derleme okura sunuyor. Prens Mışkin’in yaşadıklarının anlatıldığı bu kitapta; Dostoyevski, okurla yer yer konuşarak ve Mışkin’in sara deneyimleriyle adeta döneminin buhranları ve çevresindeki çöküntülerin içerisinde kendi bedeninden bir pencere açıyor.
Prens Mışkin
Hayalperest dostoyevski
Kuşkusuz, birden çok Dostoyevski keşfedilebilir, ama iki Dostoyevski kesinlikle vardır:Hayalperest ve O, yani beklenen kişi. Bu açıdan Beyaz Geceler, Dostoyevski'nin yapıtlarının merkez noktası sayılabilir: Petersburg şehrini, her yıl mayıs sonu ile temmuz başı arasında yaşanan beyaz gecelerden birinde başlayan romantik bir öyküyü ve bu öykünün sonuna dek görünmeyen kahramanını, kadın kahramanın beklediği kişiyi anlatmaktadır. Bu yönüyle romantik bir aşk üçgenidir.
Ben bir Dostoyevski aşığı olarak tüm kitapları gibi Öteki’yi de çok beğendim. Beğenmeyen taraf da çok fazla aksine. Belki anlaşılması zor, sıkıcı gelebilir birilerine. Ancak benim gibi psikoloji seviyorsanız mutlaka okuyun derim. Kitap derinlemesine psikolojik tahliller isteyebilir. Bana göre kişilik bölünmesini çok güzel işlemiş. Bunu yaparken tabiki “iyi” ve “kötü” yü, içsel çatışmalarını, demek istediklerini, diyemediklerini, toplumsal sorunlar ve mücadelelerini iyi bir şekilde yansıtıyor. Tam bir usta bu adam.
kitap yorumu
Öncelikle çok beğendim çok güzeldi Dostoyevski kalemini sevdiğim bir yazar zaten mektup tarzı yazılmış kitapları okumayı çok sevdiğim için bu kitap çok hoşuma gitti çok akıcıydı okurken hiç sıkılmadım okumak isteyenlere tavsiye ederim.
kitap konusu
Fyodor Dostoyevski’nin henüz yirmi beş yaşındayken yayımlanan ilk romanı İnsancıklar, Petersburg’da geçer ve katip Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna’nın birbirlerine yazdığı mektuplardan oluşur. Yoksulluğun pençesinde çırpınan ve bu nedenle toplum içinde hor görülen bu iki insanın arasında gelişen aşk ve o aşkın önüne çıkan engeller, okurda derin etkiler bırakagelmiştir.
Rus modernizminin öncüleri arasında sayılan İnsancıklar, Dostoyevski’nin erken dönem kitaplarında ele aldığı dünyayı ve insanları da barındırıyor. Yayımlandığında büyük heyecan yaratan ve, “ Yeni Gogol geldi ! “ dedirten roman, Dostoyevski’nin yapıtı için mükemmel bir giriş sunuyor.
alıntılar
“ Çok tuhaftı ! Ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu. “
“ Bütün gün odasında oturur kitap okurdu. “
“ Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü… Hiç yoktan ölüveriyor insan… “
“ Ama cancağızım, elde bir şey olmayınca onur neye yarar; para, cancağızım, en önemlisi para; işte bunun için şükür edin Tanrı’ya ! “
“ Bazen öyle dakikalar oluyor ki tek başıma kalmaktan, tek başıma hüzünlenip tek başıma kesintisiz kederlenmekten mutlu oluyorum ve böyle hallerim gitgide sıklaşıyor artık. “
“ Para değil beni öldüren, bütün bu yaşam kaygıları, bütün bu fısıltılar, gülüşler, şakalar. “
Başkaldırıyorum...
Bu eseri okumam biraz zaman aldı, bitirmesine bitirdim ancak hakkını vererek okuduğumu söylemem pek mümkün değil. Zira, içeriğinde bahsi geçen filozoflar, düşünürler, felsefi olaylar vb gibi kavramlara biraz yabancı, biraz uzak bir okurum, dolayısıyla bunlara hakim olamayışım neticesinde de ne konu ne de anlam bütünlüğü
Anlatıcının adı yok, biz onun sadece “yeraltında” olduğunu ve oradan çıkmak ile çıkmamak arasında kaldığını biliyoruz. Sürekli kendiyle çatışma halinde kimi zaman bu çatışmalar dış çevresine de yansıyor. Neden yalnız kalmak ister bir insan? Bu sorunun cevabı var biraz da eserde. Çevresi kötüdür, ona istediği mutluluğu vermiyordur ya da o duyguyu yaşayan insanın yaşam biçimi budur. Siz de okuyun cevabı bulun acaba hangisi!
184 syf.
·
Puan vermedi
hepimizin çoğu zaman yaşadığı duygular. Mesela önyargı, mutsuzluk, kibir, umutsuzluk, merhamet, acı, pişmanlık... Bunun gibi daha sayabileceğim birçok duyguya yer verilmiş ve çok güzel bir şekilde harmanlanmış. Aynı zamanda duygunun da ötesine geçip yaşadığımız, şahit olduğumuz ya da belki bir gün yaşayacağımız bir durum; ‘yoksulluk’ kavramı üzerinde çok güzel durmuş Dostoyevski ve kitap yoksulluk üzerine şekillenmiş. Dostoyevski bu eserinde; yoksulluktan, mutsuzluktan tutupta ölüme kadar uzanan bu yolda, akıcı anlatımıyla mükemmel bir eser bırakmış bizlere.. “Ben öleceğim, Varenka, hemen öleceğim; benim kalbim kaldırmaz böyle mutsuzluğu!” Bir çırpıda okunup; güzel etkiler bırakan bu eseri herkesin okuması dileğiyle.. Keyifli okumalar.
Saf Kalplerde Büyük Dünyalar İnsancıklar
St. Petersburg'un soğuk sokaklarında, yoksulluğun gölgesinde iki genç insanın hikayesi var. Bir yanda, mütevazı bir katip olan Makar, diğer yanda hasta annesine ve küçük kardeşlerine bakan Varvara. Mektuplar aracılığıyla birbirlerine tutunurlar, umut ve sevgi dolu sözler fısıldarlar.
Makar'ın kalbi saf ve temiz, Varvara'ya olan aşkı ise masum bir çiçeğin açması gibi. Varvara da bu sevgiye muhtaç, Makar'ın iyilik dolu ruhuna sığınır. Mektuplar, sadece iki insanın değil, iki ruhun da birbirine açıldığı pencereler gibidir.
Sayfalar ilerledikçe, 19. yüzyıl Rusya'sının karanlık yüzü de ortaya çıkar. Yoksulluk, sınıf ayrımı ve vicdan azabı gibi kavramlar, hikayenin dokusunu örer. Makar ve Varvara'nın mücadelesi, sadece kendi hayatları için değil, aynı zamanda tüm ezilenler için bir sembol haline gelir.
Dostoyevski, bu romanda sadece bir aşk hikayesi anlatmaz, aynı zamanda insan ruhunun derinliklerini de keşfeder. Makar'ın saflığı ve Varvara'nın cesareti, bize insan olmanın ne demek olduğunu sorgulatır. Kusurlarına ve zaaflarına rağmen, bu karakterler sevgi ve merhametleriyle kalbimizi kazanır.
Onların dünyası o kadar gerçekçi ve etkileyicidir ki, roman bittikten sonra bile karakterleri ve hikayelerini uzun süre unutamıyoruz. İnsancıklar, sadece bir roman değil, aynı zamanda insan olmanın anlamını anlatan bir ders niteliğinde. Dostoyevski'nin bu eseri, okurlarına sevginin, merhametin ve umudun önemini hatırlatıyor ve bize daha iyi insanlar olmamız için ilham veriyor.