Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
687 syf.
·
Puan vermedi
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (1821-1881): İlk romanı İnsancıklar 1846'da yayımlandı. Ünlü eleştirmen V. Belinski bu eser üzerine Dostoyevski'den geleceğin büyük yazarı olarak söz etti. Ancak daha sonra yayımlanan öykü ve romanları, çağımızda edebiyat klasikleri arasında yer alsa da, o dönemde fazla ilgi görmedi. Yazar 1849'da I. Nikola'nın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Cezasını tamamlayıp Sibirya'dan döndükten sonra Petersburg'da Vremya dergisini çıkarmaya başladı, yazdığı romanlarla tekrar eski ününe kavuştu.
Suç ve Ceza Dostoyevski'nin bütün dünyada en çok okunan başyapıtıdır.
Tatsız Bir Olay
Dostoyevski'nin eşsiz kaleminden çıkmış eşsiz olmayan bir öykü okudum: Tatsız Bir Olay. Öyküde temelde anlatılmak istenen benimsediğimiz ideolojilerin pratiğe hayal dünyamızdaki kadar kolay dökülmediği. Aslında konu çok güzel fakat Dostoyevski'nin kaleminin izleri pek yok öyküde. O sürükleyicilik, o anlaşılırlık gölgede kalmış.
•••
Peki kitap neyi nasıl anlatıyor?
Kitap üç subayın çevresinde şekillenen bir hikâyeyi konu ediniyor. Stepan Nikiforoviç hayatında bir kez bile doğum günü kutlaması için davet vermemiş birisi. İlk kez birkaç kişiden oluşan ufak bir grubu doğum günü için, yeni aldığı eve davet eder. İnsanlar bu davete oldukça şaşırmakla beraber katılır. Davete katılmış insanlardan biri de ana kahramanımız İvan İlyiç'tir. Davet esnasında subaylar arasında bir fikir tartışması başlar: Aşağı düzeyde olan memurlara iyi davranılmalı mı, yoksa davranılmamalı mı? Bu tartışma sırasında hepsinin kafasında farklı fikirler oluşur. Ardından toplantı biter ve dağılırlar. Kitap tam olarak burada başlar. Bu kısa girişten sonra İvan İlyiç'in başına tesadüf eseri birkaç talihsizlik gelir. Bu talihsizlikler onu kendiyle, fikirleriyle, hayalleriyle ilgili sorgulamaya iter.
•••
Ben kitabı sevdim. Yalnızca bir şikâyetim var; biraz daha uzun olmasını isterdim. Kurgu çok güzeldi ama bence bazı kısımlar gereksiz uzatılmışken, bazı kısımlar aşırı kısa kesilmişti. Velhasılı Dostoyevski'nin en güzel kitabı diyemem ama kötü de değildi.
Okumanızı ve kendiniz yorumlamanızı tavsiye eder, okuyacak olanlara keyifli okumalar dilerim. :)
Dostoyevski'nin İnsancıkları
Dostoyevski öyle hissettiriyor ki yazdıklarını, bir ara okumakta zorlandım. Yoksulluğu, çaresizliği öyle derinden hissettim ki, yordu bu duygular beni. Makar ve Varvara, ah ne yazık onlara...
218 syf.
·
Puan vermedi
Her satırındaki derin ve ince mânayı sezebilmek, kitap ile olan kesişimlerimizle alâkalı. Bir parça Nastenka'yız, bir parça Hayalperest'in ta kendisi. Bir parça 16 yaşındaki sevgi bekleyen genç kızız, bir parça da kendine buzdan, aşılması zor duvarlar ören sevgiye kendine kapatmış kişi. İçten içe sevmelerimizin aslında "sevmek"e ne kadar dahil olduğunu sorgulamalıyız gibi.
Sevgi ile suyu bağdaştırırsak, çölde susuz kalmış bir kişiye ilk başta ıslak bir bezle, sonra dudaklarına su damlatarak, yudum yudum su vererek müdahale ederler. Bir anda verilen su, kişiye şok etkisi yaratır ve ölümünün sebebi olur. Sevgi şokuna uğramak da, bunun gibi bir şey sanırım. Her şey bir yana, mühim olan, karakterler üzerinden kendimizi yorumlayabilmek.
“Sevginin gıdası izhardır.” diyordu, üstadım Ömer Tuğrul İnançer. Ben gözyaşı ile bitirdiğim bu kitapta bu cümleyi bir kez daha tasdik ettim kalp ile. Okumanızı tavsiye ettiğim, ince lâkin derin bir kitap. İlgilisine tavsiye olunur.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx..
Yeraltından Notlar kitabının çok karamsar ve depresif bir eser olduğunu düşündüğümden erteliyordum. Yakın zamanda okudum ve bitirdim. Beklediğim kadar ben de olumsuz bir etki uyandırmadı. Genel anlamda iyiki de okumuşum diyebileceğim bir kitap. Kitabı okurken kahramanın bazı cümlelerini, düşüncelerini kendime yakın hissettim. Bazılarının ise okurken pek anlamsız ve benim düşünce yapıma uymayan cümleler olduğunu fark ettim. Karakterimiz haklıyken dahi kendisini suçlayan, karşı taraf suçluyken ondan özür dileyen birisi. Ancak bunun temelinde kendisinin bazı patavatsız davranışları yatıyor. (Kitabın son sayfalarında bu patavatsız davranışlarını “Ben kendi hayatımda, sizin cesaret edemeyip yarıda bıraktığınız şeyleri sonuna kadar götürdüm, o kadar…”şeklinde tanımlıyor.) Ve bu davranışların temelinde de hayatında pek atraksiyon olmaması, hayatının pek durağan geçmesi, bundan ötürü de aslında içten içe hiç yapmak istemeyeceği davranışları sergilemesi yatıyor. Örneğin kendisini küçümseyen oysa zihniyet bakımından kendisinden çok aşağı olan sözde eski okul arkadaşları ile bir yemeğe çıkıyor. Oraya kendisinin gelmesini diğerleri istemeselerde bir şekilde kabul ediyorlar ve gene bir ton anlamsız ve lüzumsuz olay yaşanıyor. Ve bu olayların sonucunda gene özür dileyen kendisi oluyor. Sorunun kaynağını belki de biliyordur karakterimiz. Ki bence biliyor. Ama bunu hâlâ kabullenebilmiş değil kendisi. Onun yerine başka zor durumda olan, zor şartlar altında yaşamını idame ettirmeye çalışan kişilere yaşam dersi vermekle meşgul. Bu durumdan hem zevk alıp hem de acı çektiğini görebilirsiniz.
SPOİLER İÇERİR!
Her kelimesiyle hatta her noktalama işaretiyle tam bir Dostoyevski şaheseri bir kitap 'Suç ve Ceza'. Yoksulluğu, yozlaşmışlığı, ahlakı, gündelik hayatı hem bireysel hem toplumsal olarak farklı bakış açılarıyla ifade etmiş romanında Dostoyevski. Aydın kesimden sayılabilecek olan bir hukuk öğrencisi olan Raskolnikov'un
En Sevdiğim Kitap
Bu kitapla tanışmamışsajız çok şey kaybetmişsiniz demektir. Okurken asla sikilmadim.Raskolnikov karakterini içimde yaşadığımı söyleyebilirim. psikolojik bunalımlarını adeta sizde yaşıyorsunuz. Yazarın başyapıtı.
