Hayatta kalmak için insanın bilgiye ihtiyacı vardır ve bilgiyi sadece akıl elde edebilir, düşünce ve akıl sorumluluğunu reddeden insanlar ancak başkalarının düşüncesi üzerinde birer parazit olarak var olabilirler. Ve bir parazit bir bireyci değildir. Bilgi ve nesnelliği, özgürlüğü üzerine "kısıtlamalar" olarak gören akılcı olmayan, kaprise-tapan kişi, kendi duygularıyla hareket eden anlık zevk düşkünü, bir bireyci değildir. Akılcı olmayan bir kişinin istediği “bağımsızlık" realiteden bağımsız olmaktır. Dostoyevski'nin Yeraltı adamının sızlandığı gibi: Her nedense doğanın ve aritmetiğin kanunlarını ve iki kere ikinin dört ettiğini sevmediğime göre, bu kanunları neden umursayayım?”