Korkunç bir anı
Sabahleyin uyandım, sanırım saat sekizdi, oda tamamen aydınlıktı. Ansızın uyanmıştım, bilincim yerindeydi ve birden gözlerimi açtım. O, masanın yanında duruyordu ve elinde de tabanca vardı. Uyandığımı ve ona baktığımı fark etmedi. Birden elinde silah bana yaklaştığını gördüm. Hemen gözlerimi kapattım. Uyur numarası yapmaya başladım.
Yatağıma
Avrupa’yı sadece bir Hıristiyan
kulübü olarak görme sloganı bir noktayı kaçırıyor: Rusya
Hıristiyandır; fakat, her şeye rağmen dışlanmaktadır. Haydi,
18. yüzyılda Rusya’nın dışlanması anlaşılabilir; ama 19. ve
20. yüzyılda insan “Niye?” diye soruyor; çünkü siz
Mendeleyev’siz bir kimya düşünebilir misiniz? Loboçevski
olmadan bir matematik, acaba Tolstoy, Dostoyevski olmadan
bir edebiyat düşünebilir misiniz? Rus romanı Fransız
edebiyatını geçen bir romandır. Pek öbürleri düzeylerinde
olmasa da Çaykovski, hatta “Güçlü Beşler” denen RimskyKorsakov, Borodin, Glinka, Mussorgsky, Glozunov vs
olmadan bir musiki düşünebilir misiniz? 19. yüzyıl boyunca
belki Rus resmi olmadan resim düşünebilirsiniz; ama, işte 20.
yüzyılın başında Chagall ve diğer Rus avangardları olmadan
dünya resmini düşünebilir misiniz? Oysa Avrupa
medeniyetinin, kültürünün sütunlarından biri olan bir kültür
ve halk dahi, pekâlâ Avrupa’nın dışında düşünülmektedir.
THE SLEEPING DEAD
Gökyüzü öylesine açık ve yıldızlıydı ki, ona bakınca insan ister istemez kendisine soruyor: Böylesine bir gökyüzünün altında dargın ve kaprisli insanlar yaşayabilir mi?
Dostoyevski soruyor:
"Neden bir insan, yüreğinde olan şeyleri açık saçık söyleyemez ki?"