“Öyle sevindim ki günüme güneş doğdu. Özlemimin dizginlerini kavrayan yüreğim ileri atıldı. Sahiden de dostuma kavuşacaktım.”
Yarın denize, benim en eski, en sadık dostuma gideceğim.
Bir gülü taşıyamadım dostuma şımarır diye
Sayfa 84Kitabı okudu
Bir hadis-i Kudsi de buyrulur ki ;
<< مَنْ عَادَى لِى وَلِيًّا فَقَدْ اذَنْتُهُ بِالْحَرْبِ >>
"Her kim benim velime (dostuma) düşmanlık ederse ona harp ilan ederim ."
Sayfa 129
«Zehirli Bir Ağaç»
Dostuma öfkelenmiştim:
Öfkemi söyledim, geçti öfkem.
Düşmanıma öfkelenmiştim:
Dile getirmedim, büyüdü öfkem.
Ve korkularla suladım öfkemi,
Gece gündüz gözyaşlarımla:
Güneşi gülücükler oldu onun,
Yumuşacık yalanlar, hileler.
Gece gündüz büyüdü öfkem,
Sonunda olgun bir elma verdi,
Düşmanım gördü bu elmayı,
Biliyordu ki benim elmamdı.
Bahçeme girdi elmamı çalmaya,
Gece örttüğünde kutbun yüzünü;
Sabah olduğunda ne görsem iyi,
Düşmanım serilmiş ağacın altına
"Bir kadını sevmeye korkuyorum bugün mesela
Pek sevilmeyeceğim için.
Bir dostuma kucak açmaya çekiniyorum
Yarın olmayacağı için."
