Böyle kitaplar okumak insana cidden iyi geliyor öyle günlük hayatın koșușturmacasından kaçıp ütopik bir evrende maceralara atılmak kesinlikle bir ihtiyaç yani zaten hep akedemik veya realist okumakta en sonunda sıkıyor zaten
Kitap bittiğinde çok sevdiğim bir dostum tarafından terkedilmişcesine üzüldüm. Ne kadar hak versemde Sevgili Martin gitmemeliydin. Çünkü sevginin temelinde bencillik yatar ve herkes kendisi için sever.
Hiç beni bu kadar etkileyebileceğini düşünmemiştim bir kitabın. Çoğu sayfasında altını çize çize okudum. İlaç gibi geldi tabiri caizse...
Kitabın aurasi var evet. İlk sayfadan itibaren içine çekiveriyor sizi.
Kitapla birlikte şunun farkına vardım. Bütün mücadelelerim, bütün hüzülerim, sevinçlerim kendimeymiş. Neye anlam yuklersem o benmişim :) Çoğu zaman kendime dusmanda benmişim, en yakın dostum da ben kendimmişim. Günlük telaşelerden, koşuşturmacalardan, bir şeylere yetişmeye, bir şeyler yapmaya çalışmalardan içimizde bulunan kendimizi, sesimizi unutmuşuz, o kadar unutmuşuz ki iç sesimiz artık çok cılız çıkmaya başlamış, harlamamız lazım onu, güçlendirmemiz, bazen hayattaki trafiği stop deyip kendimizi dinlememiz lazımmış. Daha çok şey yazabilirim buraya, çok şey anlatabilirim fakat; bu kadar yeterli sanıyorum. Hepimiz hayattaki sesleri biraz susturup içimizdeki sesi dinlemeliyiz .
İyi okumalar diliyorum.
Kitabın ilk 100-150 sayfasında kurulan evrendeki ayrıntılar çok çok detaylı, hatta gereksiz bile diyebileceğim kadar da fazla geldi bana. Başlarda geçen isimler ya da yerler sadece o sayfalarda kaldığı, bir noktada tekrar kullanılmadığı için pek hoşuma gitmedi bu durum. Bunun dışında ana karakterin konuşma tarzının başlarda 'Canın cehenneme dostum' gibi bir hissiyatı vardı, kitapta ifade edildiği şekliyle varoş ve yerel söylemleri ile yer yer kullanılan küfürler bende olumsuz bir his bıraktı. Tabi kitaba dair getirebileceğim eleştiriler yalnızca bunlardan ibaret ve aslında ana karakterin 'varoş, eğitimsiz, hiçbir işe yaramayan, kendini geliştirmemiş, tembel' birinden 'intikam hırsıyla yanan, kendini geliştirmeye ve iyileştirmeye adayan, güçlü kuvvetli, hırslı' bir kahramana dönüşümüne adım adım tanık olunca her şey yerli yerine oturuyor.
Kitapta en sevdiğim noktaysa bu oldu, normalde belki de bir kitabın ana kahramanı olamayacak birinin dönüşümünü görmek gerçekten keyifliydi hatta hiç beklemedim ve hayran kaldığım, baştaki o halinden hiç de beklenmeyecek bir tutumla da beni baya bir etkiledi. Kitabın kurgusuysa o kadar iyiydi ki neden bir bilimkurgu klasiği olduğunu sorgulamaya bile lüzum kalmıyor. Aynı zamanda toplumdaki neredeyse herkesin artık teleport etme özelliği kazanıp istedikleri her yere rahatça gidebiliyor oluşlarıyla dünyada ne gibi değişikliklerin ortaya çıktığını, toplumsal ve evrimsel dönüşümü görmek de gerçekten çok keyifliydi.
Yolculuk sürekli var ve sıramız gelince hepimiz yolcuyuz.Bir gün söylemeye,vedalaşmaya fırsat bulamayız belki.onun için şimdiden söyleyeyim.
Çoktan uçmuş güvercin,
Tahta masam devrilmiş
Can dostum çoban uykuda.
Tatlı komşu Ayşe teyze,
Emekli Salih öğretmen
Hepinize hepinize elveda…..
Gözlerim kurşun gibi ağır ağır kapandı bu gece ELVEDA
Uzun saçları iki kaşının hizasından tam ikiye ayrılarak omuzlarına akardı,aslan yelesi gibi.Biz onu uzun ve bakımlı saçları,koca koca yüzükleri,koca bıyıklarıyla,pelerini,çizmeleri,kolyeleri,emsalsiz gömlekleriyle ve birbirinden güzel şarkılarıyla tanıdık,bildik,sevdik.
Bir Barış Manço biyografisi romanı çocukluğumuzun dede korkut’u diyebiliriz.Barış mançoy’u dinleyen ve ona hayran biriyseniz,kesinlikle okumalısınız.Gayet rahat ve çabuk okudum.Okudukça okuyasım geldi,bir baktım bitti.Manço hakkında daha fazla ayrıntı olsaydı keşke,mesela özel hayatı,hobileri,zevkleri vs.
Bitenlerden
Yeri bende çok başka olan kitaplardandır Güneş ve Onun Çiçekleri. Dostum, kız kardeşimle tanıştığımızda gittiğimiz ‘Storie Store’ kafede görmüştüm. Dekoratif amaçlı kullanılan bu kitabın ilk ismi dikkatimi çekmişti, daha sonra sayfalarını karıştırmaya başlayınca çok benimseyip o yılki kitap fuarından hemen satın almıştım.
Kadın olmayı ve kadınları anlatan bir kitaptır. Kitabın çizerliğini de kendisi yapmış Rupi Kaur. Yazar şiirlerinde sıklıkla arıları anlatmaktadır. O da arılar gibi sevdiği her çiçekten bir parça almış, kovanına getirmiş ve bu parçalarla kitabı Güneş ve Onun Çiçekleri’ni çıkarmıştır. Şiirleri genellikle kısa ancak oldukça anlamlı. Her şiirde hayatınıza dair bir şeyler bulabiliyorsunuz. Feminist, ressam, şair ve performans sanatçısı Rupi Kaur, henüz 21 yaşında bir üniversite öğrencisi iken yazdığı ilk şiir kitabı Süt ve Bal’ı kendi imkanlarıyla yayınladığında yavaş yavaş tanınmaya başlamıştı. Onu da okudum ve yakın zamanda paylaşırım sizinle.
işte yaşamın reçetesi bu
dedi annem
aldı beni kollarına gözyaşlarım akarken
her yıl bahçene
ektiğin çiçekleri düşün
sana öğretecekler ki
insanlar da
çiçek açmak için
solmak
köklenmek
ve büyümek
zorunda
- rupi kaur
