... normalliğin temel ölçütlerinden biri, kişinin kendisini iyi hissedebilmesidir. Bu ise yalnızca yaşamın sürdürülmesini değil, insanın dünya içinde kendine özgü bir yer edinebilmesini ve yaşamından doyum sağlayabilmesini de içerir.
Bir insana değer vermek, onun gerçeklerini anlamaya çalışmak ve onu olduğu gibi benimseyebilmektir. Ama birçok kişi diğer insanlara değer verdiği sanısıyla aslında kendi narsisist ihtiyaçlarına doyum sağlar.
Sayfa 77 - Metis Yayınları
Dostoyevski: Hayatı , eserlerine dahil:
"Dostoyevski'nin okurla olan ilişkisi ne dostane ne de huzurludur, bilakis, tehlikeli, zalim, şehvetli içgüdülerle dolu bir uyumsuzluktur." diyordu, 
Üç Büyük Usta 'da Zweig.
Benim de Dostoyevski ile olan ilişkim pek huzurlu olmadığından Suç ve Ceza'yı yeniden okuduğum şu günlerde
~~~ Kitap Okuma Etkinliği ~~~
Başlangıç Tarihi: 31 Temmuz Pazartesi
Bitiş Tarihi: 14 Ağustos Pazartesi
🌷🌷🌷🌷🌷
"Hayat denilen bu yolculukta, bir kayıp, bir eksiklik duygusuyla bir arayış içindeyizdir çoğu zaman. İlginçtir ki, her buldum dediğimizde büyüsü kayboluveren buluşlar yaşarız genellikle. Buldum, diyerekten sarıldığımız şeylerin doyum vermediğini görürüz
Aşk narsisistik özdeşleşmeye doğru geriler ve nefret kişinin kendisine döner
Freud depresiflerdeki güçlü özyıkım eğiliminin, nesneye ve benliğe yönelik aşk ve nefret çiftedeğerliliğinin güçlenmesinin sonucu olduğunu düşünür; sonra bu duygulanımlar birbirinden ayrılır ve farklı yazgılara boyun eğerler. Bir yandan, kişi nesneyi sevmeye devam eder, fakat bunun bedeli, nesneyi "sevmenin" nesne "olmak" anlamına geldiği, sevginin ilkel bir biçimi olan özdeşleşmeye geri dönüştür: "Nesneyle narsisistik özdeşleşme böylece aşk yatırımının ikamesi haline gelir ve bunun sonucunda, sevilen kişiyle anlaşmazlıklara rağmen, aşk ilişkisinden vazgeçmek zorunda kalınmaz". Burada, libidonun, kişinin nesneyi "yutarak" içine aldığı yamyamsı oral evreye gerilemesi söz konusudur. Diğer yandan, benliğin sevilen nesneyle narsisistik özdeşleşmesi sonucunda, kişinin dış dünyadaki nesneye yönelik nefreti, nesneyle birleşmiş olan kendi benliğine döner: "Nesnenin kendisinden vazgeçilmiş olunduğu halde vazgeçilemeyen nesne sevgisi narsisistik özdeşleşmeye sığındığında, nefret bu ikame nesne üzerinde faaliyete geçer ve ona hakaret eder, onu aşağılar, ona acı çektirir ve bu acıdan sadistik bir doyum alır"
Sayfa 166 - Bağlam Yayınları
Akşamın bahçesinden sarkmış gibisin Tanpınar..Var ol..
Adı Huzur, tüm karakterleri huzursuz bir roman. Dört ana karakter vardır kitapta. Onların üzerinden de dört bölümle aktarılır olaylar.
İhsan doğuyla batı arasındaki sıkışmışlığın huzursuzluğunda. Mümtaz yaşamın ve aşkın..Suad 
Friedrich Nietzsche ’nin temsilcisidir, iyinin ve kötünün ötesindeki insanı arar. O yeni insanın huzursuzluğunda..Nuran 1930’lu
Genç yaşta insana acı gelen ama olgun çağda tadına doyum olmaz bir yanlızlık içinde yaşıyorum.
Alan YayıncılıkKitabı okudu
Doyum içinde ayrılacağımı sandığım bu yaşamdan, zaman zaman algılıyorsun ki, hiç de doyumla ayrılmayacaksın.Hiç yaşanmamış gibi. Doyum mümkün mü.
