*Zamanında verilmeyen her şeyin açı oluyor insan.
Çocukken başın okşanmadıysa, büyüyünce her avuç açana kafanı sen yaslıyorsun....
Bu doyumsuzluk kimi zaman "kötü", kimi zaman "sadakatsiz" olarak dönüyor sana.
Anlatamıyorsun, zamanında verilmeyenin öcünü alıyorsun belki, herkesi hemen sevip hemen unutarak.
Her gece başka saçlara dokunup, başka tenleri koklayıp, aynı cümleleri kurarak, güvenli liman görünüp, arkadan bin türlü hikâye yazarak...