Sen ne yaşadın ve Emily
Kitabı yorumlamadan önce en ilginç gelen kısımlardan birini değineyim: 30 yaşındaki bir kadının; 16 17 yaşındaki gençlerin bir araya gelmekten duydukları mutluluğun masumiyetle bu denli sarılı, bu denli çocukça ve oyun halinde olduğunu düşünmesi için nasıl bir izolasyon içinde yaşayıp büyüdüğünü sorgulattı bana. Bir diğer husus kitabın arkasındaki
Nasıl olmalı yaşanmaya değmiş bir hayat?
Nedir yaşanmaya değmiş bir hayatın özellikleri?
Kitapta, Türkiye'de yasadışı bir göçmen olan Tina’nın ömrünün son dakikalarına şahit oluyoruz. Onun bilinç akışından hayatını, ilişkilerini, ailesinin ve aşkının dramını dinliyoruz. Ülkesinde bıraktığı dedasına (annesine) seslenirken, geçmişiyle, seçimleriyle ve kaçınılmaz sonuyla yüzleşiyor. Biz de adım adım onun hikâyesini öğreniyoruz.
Roman, Türkiye’de yasadışı göçmenliğe bakış açısını arka planda işlerken; aidiyet, yabancılık, aşk, devrim ve yalnızlık gibi evrensel temaları da ele alıyor.
Beni en çok etkileyen şeylerden biri, ailede nesilden nesile aktarılan "düşüş" metaforu oldu. Büyük büyükannesinden başlayarak ailenin kadınlarının yaşadığı dram, sonunda gerçek bir düşüşle noktalanıyor.
Tina’nın kafasında, arka planda çalan Pink Floyd’un Comfortably Numb şarkısı, yavaş yavaş hissizleşen bedeniyle ölüme teslim olurken ona eşlik ediyor. Özellikle şu dize zihninde yankılanıyor: "The child is grown, the dream is gone." Çocukluk bitmiş, hayaller yitip gitmiş. Aşk için geride bırakılmış anneye "haklıydın" demek için çok geç artık.
Bilinç akışı tekniğiyle yazılmış olması, alışık olmayan okurlar için zorlayıcı olabilir. Tekrar eden düşünceler ve zihinsel sıçramalar sabır gerektiriyor. Ama Tina’nın dağınık ve düzensiz düşünceleri, yaşadığı şokun ve iç hesaplaşmanın bir yansıması olarak çok doğal hissettiriyor.
Sahi, tekrar soruyorum: "Nasıl olmalı yaşanmaya değmiş bir hayat?"
Detaylı yorum için: illekitap.blogspot.com/2025/03/laurie-...
Hakları alındığı duyurulduğundan beri ilgimi çeken bir kitabın yorumuyla karşınızdayım. Bir kasaba hikayesi olması da ilgimi çeken en büyük sebeplerden biriydi çünkü kasaba hikayeleri okumayı çok seviyorum. Birbirini tanıyan, bilen ve arkasını kollayan bir ortamı okumak inanılmaz keyifli geliyor.
Bu arada bu kitap Dream Harbor Serisi'nin ilk kitabıydı, seri beş kitaptan oluşuyor. En güzel tarafı karakter serisi dolayısıyla da bağımsız okunup, her karakterin kendi hikayesi tek kitapla son buluyor. Bu yüzden karakter serileri candır.
Merhabalar, bugün tatlı mı tatlı bir kitapla geldim. Bu kitabı sonbaharda okuyabilseydik keşke.
Pumpkin Spicekafe Dream Harbor serisinin ilk kitabı. Jeanie stresli şehir hayatından uzaklaşmak istemektedir. O sırada teyzesi emekli olmaya karar verir. Dream Harbor denen şirin, küçük kasabadaki Pumpkin Spice Kafe'yi Jeanie'ye bırakır. Jeanie kafenin üstündeki daireye yerleşir(!). Ünlem koydum çünkü burada olmakla ilgili şüpheleri vardır. Üstelik kafede olan bazı olaylar hem korkmasına, hem de şüphelerinin artmasına neden olmaktadır.
Kasabadaki ilk gecesinde Logan'la tanışmamış olsa, belki de hemen kafeyi satıp giderdi. Logan kafenin balkabağı gibi ihtiyaçlarını karşılayan tedarikçi çiftçidir. (Ama ne çiftçi!) Gerçi neredeyse korkudan Logan'ın kafasını patlatacaktı ya, siz dedikoduları boş verin.
Logan, kasabanın göz bebeğidir. Üstelik herkesin gözünün önünde yaşadığı bir kalp kırıklığı vardır. Bu yüzden Jeanie'ye dikkatle yaklaşmaktadır.
Kitabın tanıtımını görür görmez aldım ve kesinlikle çok severek okudum. Öyle çok büyük beklentileriniz olmasın tabii. Eğer Gilmore Gırls gibi küçük kasaba dizilerini seviyorsanız ki; duyduğum dedikodulara göre yazarımız Laurie Gilmore dizinin hayranıymış, bu kitaba bayılırsınız. Ben kitapta Sweet Magnolias, Virgin River ve Good Witch'teki kasabaların havasını da aldım. Kitap klüpleri, PS Kafe'de geçirilen zamanlar, sonbahar festivali, kasaba toplantıları ve bol bol dedikodu. Ama birbirini çok seven, sayan destekçi kasaba halkı. Eh daha ne olsun? Havada aşk kokusu? Onu da kitabı okuyup, görün o zaman. Ben Dream Harbor'a yerleşmeye gidiyorum, hadi görüşürüz...
"Yapraklar Evi" yokken o vardı! Postmodern, avangart, subjektif... Sert, eğlenceli, deliryum sebebi... Bilincin akışı ve bir yere varamayışı, bir nevi "lucid dream" metni. Herkese göre değil, benim kafam biraz karışık (!) olduğu için sevdim. Kitabı incelemeden almayın, zira halüsinojen madde gibi. Sevmeme ihtimaliniz yüksek, gerçi milletçe binbir psikolojik sorunla uğraştığımız için sevme ihtimaliniz de yüksek. Alışageldiğimiz bir roman beklemeyin, o kadarını söyleyeyim. Cemal Süreya'nın soyadından attığı "y"yi alıp kendi adına katan üç "y"li -marjinal yazar- Süreyyya Evren, size de selam olsun. =)
Ben kasaba romantizmi insanıyım Herkesin birbirini tanıdığı, dışarıdan birinin gelip de o samimi ortamla sarmalandığı kasaba kitaplarından vazgeçemiyorum
Dream Harbor’un ortamına bayıldım. Kitap kulübündeki çatlak üyeler, kasabayı rüyalarına göre yöneten başkan ve Logan’ın arkadaşlarını okumak keyifliydi
Kasaba hikayelerinde ilişkilerin yavaş ilerlemesini, karakterlerin hislerinin derinleşmesini ve o sırada kasaba halkının her şeye burnunu sokmasını okumayı seviyorum.
Bu kitapta da Logan’ın kalbi kırık olduğu için Jeanie’den uzak durmaya çalışıyor. Jeanie desen kendine yeni bir hayat kurmakla meşgul. Bu yüzden karakterlerin yaptıkları şeyler mantıklıydı ama nedense çifte çok yükselemedim. Jeanie’yi sevdim ama sanki bazı şeyler hızlı olmuş gibi hissettim. Daha duygusal bir ilişki bekliyordum galiba
Bu kitapta iki yan çift de göze çarpıyordu. Onların hikayelerini okumak için de sabırsızlanıyorum
209 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2025 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.43.2