Çünkü herkesin mutlaka ağlayacak bir şeyi bulunur. Sonra başkasının acısına ağlamak da her zaman tatlıdır.
Mutsuzluklar da sonsuz değildir. Bir bakıma mutluluğa benzerler, geçip giderler, daha doğrusu biçim değiştirirler.
İnsanların, "savaş" denilen bu tuhaf oyunu gittikçe genişliyor, yayılıyor ve canlı cansız her şeyi egemenliği altına alıyordu.
Sayfa 340Kitabı okudu
Kırmızı fesinin altından akan teri siliyor ve ter ağır damlalar halinde yüzüne dökülüyordu. Sanki böyle akan ve onu terkeden hayatıydı.
Sayfa 339Kitabı okudu
- Ya... İşte böyle... Her şey sana çalışmayı, tutumlu olmayı öğretiyor. Seni buna sürüklüyor. Güç sahibi olmak isteği, aklın ve kilise... hepsi. Sen de onlara uyuyor, ihtiyatla adımını atarak dürüst bir yaşayış sürüyorsun. Daha doğrusu hiç yaşamıyorsun... Ama çalışıyor, didiniyor, para topluyor, üzülüyorsun. Ve hayatın böylece geçiyor. Sonra birdenbire bu oyun artık para etmez oluyor.. Herkes dirayetle, akıllılıkla alay ediyor, kilise de kapılarını kapayarak susuyor. Otoritenin yerini kuvvet alıyor, kazanç zorluların eline geçiyor ve kimse senin harcadığın çabayı takdir etmiyor. Bu mümkün mü?... Böyle bir şeyin doğru olması mümkün mü?
Sayfa 339Kitabı okudu
...bir insan ömrünün yarısından fazla bir zamanını çalışmak, para biriktirmek, didinmekle geçirmiş, bir sineği bile incitmemiş, herkese selâm vermiş, herkesin gönlünü almış ve para biriktirmekten başka bir şeyle uğraşmayarak sessizce yoluna devam etmişti. Ama bakın ki bu yol onu nereye çıkarmıştı?...
Sayfa 338Kitabı okudu
Çünkü ancak böyle her saniyeyi ayrı ayrı yaşayarak, öne arkaya bakmayarak insan bu hayata katlanabilir ve kendini daha iyi günlere saklayabilirdi.
Sayfa 331Kitabı okudu
Hayatta, bu karanlıklardan, bu top seslerinden ve bu korkudan daha başka şeyler... daha insanca ve neşeli şeyler de bulunduğunu görüyorlardı.
Sayfa 331Kitabı okudu
İnsanın içinde yaşayan, ama gelenekler ve kanunlar denen o engeller ortadan kalkmadıkça kendini göstermeye cesaret edemeyen o canavar... artık serbest kalmıştı.
Sayfa 312Kitabı okudu
Bosna’da iki din arasında yüzyıllardan beri süren bu büyük ve tuhaf savaşta din kisvesi altında toprak, iktidar, kendi hayat görüşü ve dünyayı idare ediş biçimi için de çarpışıyorlardı. Birbirlerinin sadece kadınlarını, atlarını silahlarını değil, şarkılarını, şiirlerini bile çalıyorlardı. Onlar da değerli bir ganimet gibi birinden ötekine geçiyordu.