Dua Çiçeği !
Şimdiye kadar ilk defa duyduğum bu çiçeği kitabı okumadan önce biraz araştırdım
.
Dua Çiçeğigiller ailesinin maranta cinsinden bir türüymüş.
.
Görünümüyle insana ferahlık hissi uyandıran bu bitkinin davranışlarından ve gösterdiği hareketlerden dolayı adına Dua çiçeği denmiş.
.
Gece olduğunda çiçek şeklini fiziksel olarak
Bomboş bir kitap. Depresif, mutsuz, hayatın yaşamaya değer bir güzellik barındırmadığını her sayfada dile getiren, intihar odaklı, ölüm odaklı bir kitap. Hiç sevmedim. Hele ki şuan dünya bu denli yaşam savaşı verirken, insanlar bir mikrobun pençesinden kurtulma mücadelesi verirken birinin çıkıp bu şekilde ölüm odaklı kitap yazmasını hiç mantıklı bulmadım bunun bin yıl önce yazılması da bu gerçeği değistirmezdi . Evet hayat zor, yaşam zor, şartlar zor. Herkesin sırtındaki hayat kendine zor. Onun hayatı diğerinden, diğerinin hayatı ötekinden daha zor. Bunlara katılıyorum. Ama yaşamak çok ciddi bir iş. Öyle ya da böyle günün ağardığını görmek, güneşi görmek, temiz havayı ciğerlerine çekmek. Bir çiçeğin büyüdüğünü görmek ona can suyu olmak nasıl güzel. Nefes almak, sevdiklerine sarılmak, bir kahveyi vicdan rahatlığıyla içmek ne ile ölçülebilir. Birinin mutluluğuna sebep olmak, birinden dua almak, birine yoldaş olmak bunların hepsi yaşamın kendisi. Her şeye rağmen hayat çok güzel. İnsan mutluluğunu kendi yaratır. Okumanıza değecek bir kitap değil. Yer yer argo kelimeler kullanmış anlatıcı. Bunun ahlaksızlık olmadığını dile getirmiş. Edebi nitelik taşıyan bir kitapta bunun ifade ediliş biçimi dikkat çekmezdi belki ama bu kitapta çok itici durmuş. Sırf yarım kalmasın diye okuyacağım.
Geçmişin tozlu sayfalarının arasında şimdiki zamanı arayan bir adamın hikayesini anlatıyor Kamuran Şipal Dua Çiçeği kitabında bizlere.
Hikayemizin perdesi kahramanımızın çocukluğundan bir sahne ile aralanıyor. Bir bayram sabahındayız, kahramanımızın belki de hepimizin en naif duyguları hissettiği çocukluğundayız. Havva'yı görüyoruz onun gözlerinden, onun hayranlığını yaşıyoruz hislerinden. Hangimizin yoktur ki çocukken hayran olduğu bir yetişkin? Onunki de Havva işte... Ona olan hayranlığı ile arasına Havva'nın evliliği girince, her güzel hikaye gibi, çocukluk duyguları da yok olur...
Tüm bu düş kırıklığını bavulumuza koyup, yetişkinlik dönemine gideriz. Yine aynı naif hislerin kalbinin bir köşesinde alevlenmesine neden olan biri ile tanışır kahramanımız, Fadime ile. Bir aile dostunun akrabası olan genç kız ve aile dostunun küçük kızları arasındaki güçlü bağ, ona tıpkı küçükken Havva'ya hissettirdiklerini hatırlatır. Gün geçtikte çocukluk bavulundan taşan bu duygular, kendini Fadime'ye doğru sürüklenirken bulur. İkili arasında gelişen naif duyguları Kamuran Şipal'in o yumuşacık cümleleri ile okumak da bize düşer.
thesittingpanda.com
Her satırını aklıma kazımak isterdim kitabın 55 sayfa olduğuna sevinsem mi üzülsem mi bilemedim .Her bir cümlesini sindirerek tadını çıkararak okudum.
Çoğu cümlesini duraklayıp tekrar tekrar okudum, çoğu yerinde farkında olmadan durup uzun uzun düşündüm okuyan herkes kendine dair birşeyler bulabilir kitapta güzelliğe dair, acı ve kedere dair ,özgürlüğe dair,dostluğa dair ,aşka dair....
AŞKA DAİR
Şafak vakti kanatlanmış bir yürekle uyanmak ve minnet duymak yine
aşkla dolu yeni güne; öğleyin dinlenmek ve aşkın vecdini düşünmek derin
derin; akşamleyin eve şükranla dolup taşarak dönmek; sonra da uyumak
yüreğinizde sevgiliye bir dua ve dudaklarınızda bir övgü şarkısıyla.
EVLİLİĞE DAİR
Birlikte durun ama yapışmayın birbirinize: Çünkü ayrı durur tapınağın
sütunları. Hem birbirinin gölgesinde büyümez meşeyle selvi.
SEVİNÇ VE KEDERE DAİR
Sevinciniz maskesinden sıyrılmış kederinizdir. Şimdi
kahkahalarınızın yükseldiği o kuyu, çokça zaman gözyaşlarınızla dolmuştu.
YASALARA DAİR
davulun sesini boğabilir, lirin tellerini gevşetebilirsiniz
ama tarlakuşuna şakımamasını kim buyurabilir?
HAZZA DAİR
Gidin tarlalarınıza ve bahçelerinize bakın, arının hazzının çiçekten bal
almak olduğunu göreceksiniz; ama çiçeğin de hazzı arıya balını vermektir.
Çünkü arı için çiçek bir yaşam kaynağı, çiçek için de arı bir aşk
habercisidir, hem arı hem de çiçek, her ikisi için de hazzın verilişi ve alınışı
bir ihtiyaç, bir vecit halidir.
Öteki Diye Biri Yok, Aramıza Kim Girdi diye soruyor Kutlu.
Mustafa Kutlu deyince aklıma; çiçeklerin türlüsü, kuşların türküsü, köydeki üzüm salkımı, horozların ötüşü, toprağın işlenişi, tek kat bahçeli ev ve kanaat ekonomisi geliyor aklıma. Tabi dua ve şükrü de unutmamak lazım. Son kitabı Vitrinde Olmak dün bitti.
Mustafa Kutlu’nun okumadığım es geçtiğim kitabı var mıdır, belki pek azdır. Mustafa Kutlu
Yine "Kitap, İnsanı kitaplara götürür." düsturu üzerine ve İsmet Özel'in: "Mesela Türk musikisi milletin elinden alındı. Artık Müslüm Gürses'e muhtaç olmuş haldeyiz, ancak arabeske Türk musikisi denemez." sözleri neticesinde elime aldığım bir kitap.
Müzisyen değilim, müzik kültürü ve kulağı olan birisi olmayışıma rağmen Türk
