Ben bir ölüyüm.
Ben bir ölü.
Bir ölü...
Çırılçıplak edepsiz bir ölü.
Taşlayın haydi!
Değmez ruha dünya taşınız.
Üstelik geç kaldınız.
2009 ANKARA NUMUNE HASTANESİ
Ölmüyordu işte. Tam 3 saat geçmişti ama hala kalp atımı bir gelip bir gidiyordu monitörde. Kaç defa ölüm raporunu noktalayıp hastayı toplamaya çalıştıysak, birden ekranda farklı bir atım beliriyor herkes başına toplanıyordu. Tüm muayene bulguları öldü derken; bir süre sonra, birden kalp atımı başlıyordu. Uzunca
Deniz'in 30 metre altında batan geminin altında 3 gün hayatta kalan Harrison'un hikayesi:
Harrison ve 11 kişiden oluşan diğer mürettebat denize açılmıştı. üstelik korsanlar kadar tehlikeli olan ve aniden ortaya çıkan fırtınaları bu defa hesaba katmayarak.
Ne kadar deniz fırtınalarının sürpriz yapmalarına alışkın olsalar da hava hiç de
Okunmayacak kitap listesi..
1.
Bonus
2.https://1000kitap.com/kitap/mor-panayir--143588
3.
Fırtınaya Hazırlık
4.
Deli Çocuğun Güncesi
5.
Eyvallah 1
6.
Kapalı Gişe Yalnızlık
7.1000kitap.com/kitap
Putları yıkma görevini Nietzsche'den Kant devralıyor
❝Mucizeler de bir dini kanıtlayamaz; çünkü onları destekleyen kanıta büsbütün güvenemeyiz, bütün yaşantılar için geçerli olan duâ da, doğal yasaları askıda bırakmaya yönelmişse, boşunadır. Ahlâk bozukluğu da en son noktasına, bütün kilise adamları, gerici bir hükümetin elinde âlet hâline geldiği zaman çıkmış olur.❞
Din tüccarları Aristo'nun da başını yakmış
❝Eurymedon adında bir başrahip, Aristo’ya karşı bir iddiada bulundu: Aristo’nun, dua ve sunakların anlamsız şeyler olduğunu ileri sürdüğünü açıkladı. Aristo, Sokrat’ı öldürenlerden çok daha düşman jüriler ve yığınlar tarafından yargılanmak üzere olduğunu fark etti. Akıllıca davranarak, felsefeye karşı bir defa daha günah işlemesi için Atina’ya fırsat vermeyeceğini söyleyip, şehirden ayrıldı. Korkaklıkla ilgisi yoktu bunun. Atina’da suçlanan herkes, sürgün cezasını tercih edebilirdi.
Aristo Chalcis’de hastalandı. Diogenes Laertius, yaşlı filozun, her şeyin kendisine arka çevirdiğini görüp, hayâl kırıklığı içinde baldıran içerek intihar ettiğini söyler. Her nasılsa, Aristo bu hastalığından kurtulamadı. Atina’dan ayrıldıktan birkaç ay sonra (M.Ö. 322) tek başına kaldı ve böylece öldü.❞
