Okuduğum en güzel kilitli oda polisiyelerinden biri.
Kör bir iş adamı, kendi iş yerinde intihar eder. Cinayet olduğuna dair şüpheler vardır ve bu amaçla özel bir dedektif ve aynı zamanda bir kör olan Duncan Maclain bu iş için angaje edilir.
Bu arada intihar olarak görünen ölümler devam etmektedir.
En sonunda bütün olaylar bir düğüm gibi çözülür.
Klasik polisiye sevenlerin mutlaka okuması gereken bir roman.
Hakan Yel ile ilk tanıştığım kitabı.Gam'ı yazarın diğer kitapları içinden tanıtımında geçen bir alıntı diyaloğu yüzünden özellikle seçmiştim.Muhakkak ki siz de okumuşsunuzdur ya da kitabı incelediğinizde okuyacaksınız. Konu hepimizin bir köşesinden canını acıtan doğu meselesi.İki yönüyle de.Uzun zamandır özellikle gündemi de ilgilendiren bir mevzuya dair roman okumamıştım.Romantik, fantastik...vs vs.türündeydi hep okuduklarım. Gam...Çok acıtıcıydı.Ülkemizde dünya kadar çatının içine düşmüş ateşlerin dile getirilişi içimi çok yaktı. Boğazım düğüm düğüm okudum.Her kelimesini taşıdığı anlamları kaybettiririm korkusuyla yudum yudum içtim.Yazarın cesur ve yerinde eleştirilerine bayıldım.Onca içsel monoloğun tek anından bile sıkılmadım.Diğer kitaplarını da muhakkak kütüphaneme ekleyip okuma sıralamamda da ön sıralara çekeceğim.Binlerce Mehmetcikten biri olan Alp'i ve onun Leyla'sını okuyun derim.
Ahmet Ümit, kaleminin ustalığına bu kez mistik bir esrar da katarak sadece polisiye romanlarda başarılı olmadığını da kanıtlamış. Ön planda yarı Amerikalı yarı Türk olan bir sigorta ekspertizinin Konya'daki bir otel yangınının aslını soruşturması işlenirken geri planda ise kendilerini küçük yaşta terk eden Mevlevi babası ile iç hesaplaşması Şems-i Tebrizi'nin rehberlerliğinde işlenmiş. Şems ile Mevlana'nın yüce dostluklarının Elif Şafak'ın Aşk romanında işlenişine bayıldığımı düşünürken bu romanla birlikte Mevleviliğe ve Şems ile Mevlana'ya asıl şimdi bir kez daha vuruldum. Bence Aşk romanını oldukça gölgede bırakan bir romandı Bab-ı esrar. Romanın açıklamasında Şems'in öldürürülmesine ışık tutan bir eser olarak izah ediliyor olsa da bence bundan çok daha ötesiydi. Mevlevilikteki aşk kavramı, Şems ile Mevlana'nın dostluklarının özü ve her iki şahsiyetin kişiliklerini daha iyi kavramayı sağlayan ayrıntılar, pek çok karakter ve romanın bence ikincil kahramanı Karen Kimya'nın yaşadığı rüya/halüsinasyon/doğa üstü anlar aracılığı ile çok güzel resmedilmişti. Romanın büyük bir kısmını boğazım düğüm düğüm, yüreğim kabından taşarcasına coşku dolu olarak okudum. Şiddetle tavsiye ederim.
Serim, düğüm, çözüm şeklinde ilerleyen bir romandan ziyade aforizmalardan müteşekkil bir kitap. Oğuz Atay'dakine benzer bilinç akışı yazıları görülmekte. Postmodern edebiyatın öncülerinden sayılabilir kanaatimce. Genel olayı yakalamaktan ziyade kurulan cümlelerin derinliğine bakarak okunduğunda oldukça keyifli.
Geçen yıl okuduğumda hoşuma giden bir seriydi, çok güzel olmasa da kendine has güzellikleri vardı, karakterleri sevmiştim. Ama bu kitapta ya ben değiştim ya kitap öncekilerden farklıydı beğenemedim.
Çok fayla olay yaşandı, aksiyon doluydu ama hiç zevk alamadım her düğüm çok kolay çözüldü, her şey çok hızlı ilerledi olanları hazmeden yenileri yaşandı. Bırakmayı bile düşündüm ama başlamıştım ve serinin önceki kitaplarını sevdiğim için bitirdim.
Sonu beklediğim gibiydi ama böyle olmamalıydı, mükemmel sonlar artık hiç etkileyici gelmiyor. Son sayfalarda artık 'toplu düğün yapsaydık tam olurdu' diye düşünmeden edemedim. Katy ve Daemon arasındaki sahneler çok sinirimi bozdu birbirinin aynısıydı hepsi. Kısacası beklentim olmamasına rağmen beni çok hayal kırıklığına uğratan bir final kitabı oldu. Puanımı da serinin önceki kitapları için yüksek tuttum.
