4.cilt
687. Abdullah İbni Ömer radıyallâhu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Hz. Ömer, kızı Hafsa’nın dul kaldığı zamandan bahisle dedi ki:
- Osman İbni Affân ile karşılaştım ve ona Hafsa’dan söz ederek “İstersen sana Hafsa’yı nikâhlayayım” dedim. Osman:
- Hele bir düşüneyim, cevabını verdi. Aradan birkaç gün geçtikten sonra karşılaştığımızda, “Şimdilik evlenemeyeceğim” dedi. Sonra Ebû Bekir’e rastladım. Ona da:
- İstersen sana kızım Hafsa’yı nikahlayayım, dedim. O ise sustu; ağzını açıp da bir söz söylemedi. Bu sebeple ona Osman’a gücendiğimden daha fazla kızdım.
Aradan birkaç gün geçtikten sonra Hafsa’ya Nebiyy-i Ekrem sallallâhu aleyhi ve sellem talip oldu. Ben de kızımı ona nikâhladım. O sıralarda Ebûbekir’le karşılaştığımızda bana:
- Hafsa’yla evlenmemi istediğin, benim de sana cevap vermediğim zaman herhalde bana gücenmişsindir, dedi. Ben:
- Evet, diye cevap verdim. Ebû Bekir şunları söyledi:
- Bana bu konuyu açtığında sana bir cevap vermeyişimin sebebi, Hz. Peygamber’in Hafsa ile evlenmekten söz etmesidir. Elbette Resûlullah’ın sırrını ifşâ edemezdim. Şayet Nebiyy-i Muhterem Hafsa ile evlenmekten vazgeçseydi, elbette onunla evlenirdim.
Buhârî, Nikâh 33, 36, 46, Megâzî 12. Ayrıca bk. Nesâî, Nikâh 30
...
Bugün oğlumuzu evlendirirken iyi bir gelin aramak bize nasıl tabii geliyorsa, İslâmiyet’in bütün incelikleriyle yaşandığı o saadet devrinde, bir babanın kızı için damat araması da aynı şekilde tabii karşılanırdı. Bir insanın ahlâkından ve faziletinden emin olduğu kimselere kızıyla evlenmelerini teklif etmesi asla yadırganmazdı.
Sayfa 89Kitabı okudu
Dertli Kazan, kanlı şehir. Mahzun ve mukadder ülke, başından tac düştü, kocasız kalan dul kadın gibi Han'sız kaldın. Efendilikten indin, köle oldun. Artık şöhretin bitti, şanın kalmadı.
Mutsuz olduğunuzda, sanki herkes öyle kalmanızı diliyor. Sonsuza kadar.
Ne diyeceğimi bilemedim
Yaşlı kocadan genç karısına:
-Ben öldükten sonra özgür olacaksın ve çok güzel bir dul olacaksın, biraz sabret hayatım.
Sen şimdi tartıya gelmez bir haldesin. Bir mektup tartısının ibresini bile kıpırdatamazsın. Ağırlıksız bir şeysin, bulut gibi, buğu gibi, koku gibi, hatıra gibi hafifsin...
Artık çantan hep orada ama sen yoksun.
Garcîa Mârquez yazmıştı:"Sevdiğimiz insanlar bütün eşyalarıyla birlikte ölmeli."