Fakir Kadın Ve Yahudi Avram’ın Hikâyesi
Bayram günün yaklaşmakta olduğu bir vakit, dul ve fakir bir kadın yanında babadan yetim kalmış iki çocuğu ile güzel elbiseler satan bir hacının dükkânına girerek, Allah’ü Teâlâ rızası için yardım ister. Hacı fakir kadına yardım etmediği gibi azarlamaya başlar ve:
“- Bıktım sizden nedir yeter artık. Ben sizin için mi çalışıyorum. Yardım filan
Sessiz Gemi Şiirinin Hikayesi: Yarım Kalmış Bir Aşk
“Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.”
Yahya Kemal’e ait olan bu şiir ile lise yıllarında edebiyat derslerinde karşılaşmayanımız yoktur. Hep bir ölümün
Kur'an 2'şer 3'er 4'er Kadın Alabilirsiniz Mi Diyor?
Mustafa ÖZTÜRK
Nisa Suresi'nin başlarında yetimlerin mallarına -amiyane tabirle- "çökmeyin" denir.
Hemen ardından da "eğer bu yetimlere adaletsizlik etmekten korkarsanız, başka kadınlardan ikişer üçer dörder kadınla evlenebilirsiniz" diyor.
Biz yetimin malı kısmıyla pek ilgilenmiyoruz, orası nedense bizi çok alakadar etmiyor. Hemen altındaki kadın meselesine odaklanıyoruz ve diyoruz ki "Allah bu ayette bize 4 kadınla evlenebileceğimizi söylüyor".
Peki bu ayet neden indi? O dönemdeki müslümanların "biz kaç kadınla evleneceğiz" diye bir derdi mi vardı?
O zaman bakalım, bu ayet ne zaman indi? Uhud savaşından sonra. Uhud savaşı sonrası çok sayıda şehit vermişiz. O şehitlerin eşleri dul kalmış. Ayette "yetim" diyor ama bildiğimiz yetimden bahsetmiyor, işte tam da o savaş sonrası dul kalan kadınları söylüyor.
O kadınların eşlerinden kalan malları vardı, bunun yanında korunma ihtiyacı hissettikleri için evlenmek de istiyorlardı. Ayet de bu kadınlarla evlenecek olan erkeklere "onların mallarına çökmek için evlenecekseniz hiç evlenmeyin, size hanım mı yok, onlar sahipsiz, kimsesiz diye faydalanmaya kalkmayın" diyor.
Biz ise bu ahlâkî mesajı yok sayıp Freud'u haklı çıkarırcasına "4 kadına kadar hakkımız var" diye okuyoruz.
Yüzlerce kadın perde ardına girmiş, yüzlerini yırtmışlar; her biri bir başka kocadan dul kalmış, yüzüne vurup duruyor.
Mustafa Kemal'in Samsun-Havza yolunda ve bindiği hırpani Mercedes-Benz otomobili kim bilir kaçıncı defa bozulunca, yol kenarındaki tarlasında çift süren bir köylüyle konuşması, bu bakımdan ne kadar manalıdır:
“- Hemşeri! Düşman Samsun'a asker çıkaracak. Belki buraların hepsini ele geçirecek. Sen ise rahat, toprağı sürüyorsun?
- Paşa, Paşa! Sen ne diyorsun? Biz üç kardaştık. İki de oğul vardı. Yemen'de, Kafkas'ta, Çanakkale'de hepsi elden gitti. Bir ben kaldım. Ben de yarım adamım. Evde 8 öksüz ile yetim, üç dul kalmış kadın var. Hepsi benim sapanımın ucuna bakarlar. Şimdi benim vatanım da yurdum da aha şu tarlanın ucu. Düşman ora gelinceye dek benden hayır bekleme . . .”
