Ah benim sevdasında bencil,
Yüreğinde sağlam sevdiğim..
Aklıma gelişini seveyim;
Ne güzel de darma duman ediyorsun beni.
Çıksa ve gelse, alsa ve götürse, diye çırpan kanadımsın. Ve her defasında kendime kırk kez söyleyip kırk kez yanıldığımsın.
Derdin ne olursa olsun, bir abdest al nefes gibi. Ve bir seccade ser odanın bir köşesine otur ve ağla, dilersen hiç konuşma. O,seni ve dertlerini senden daha iyi biliyor unutma. Yitirdiğin ne varsa, bir bakarsın yağmurlu bir gecede yada bir bahar sabahında karşına çıkmış. Bil ki! Güzellikler de vardır bu hayatta gel git'lerin olmadığı bir hayat düşünülemez. Hüzün olgunlaştırır, kaybetmek sabrı öğretir. Zaman bir şeyler alır götürür senden tutamazsın. Bazen de hayatın getirdiklerinden kaçmak istersin, ama kaçamazsın. Böyledir hayat, bir türlü anlayamazsın ve bir gerçek vardır acıyı tatmadan mutluluğu tadamazsın.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim. Ne güzelde darma duman ediyorsun beni.
_____Nazım Hikmet Ran __
''..Kaç dil bildiğin değildir önemli olan
Gönül dili bilmektir insanı değerli kılan...''
Durup dinlediğim sessizliğindi önce, incinmiş yanlarından tanımıştım seni, içim yanmıştı..Sözcüklerine bağladım tebessümü yar. Yürünesi yollar kapanası olduğunda, kanadı yitik turnalar gördüm rüyamda. Korkular sobeledi ömrümü çıkmazlarda. Akordu bozuldu ömrümün, ellerimi cebime koydum..
Ah benim sevdasında bencil,
Yüreğinde sağlam sevdiğim.
Aklıma gelişini seveyim;
Ne güzel de darma duman ediyorsun beni.
Nazım Hikmet
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.Aklıma gelişini seveyim. Ne güzelde darma duman ediyosun beni.
Nazım Hikmet
Bir yerde ışık varsa kadın vardır orada. Kadın yoksa: karanlık. Işık gezer, ışıkla boyanır boy alır kadının elleri. Anbean yaşam sağar karanlıktan kınalı parmakları; renk renk çiçek oyalar çeker yemeniye, muhabbete kahve çeker değirmende, bulgur taşında buğday çeker, resim çeker sonra, gören göz olur tarihe…
Çayırda yaylada tarlada, bağda bahçede
Yüce dağ değilidum duman sardi başumi,
Sevduğum beni ağlar ah ben da sevduğumi.
Kayık gelir uzaktan dalgalara karişmiş.
Daha kavuşamadan mevlam ayriluk yazmiş. ( özgür babacan -irfan seyhan )
Ruhsati
Bir vakte erdi ki bizim günümüz
Yiğit belli değil mert belli değil
Herkes yarasına derman arıyor
Deva belli değil dert belli değil
Fark eyledik âhir vaktin yettiğin
Merhamet çekilip göğe gittiğin
Gücü yeten soyar gücü yettiğin
Papak belli değil börk belli değil
Adalet kalmadı hep zulüm doldu
Geçti şu baharın gülleri soldu
Dünyanın gidişi acayip oldu
Koyun belli değil kurt belli değil
Başım ayık değil kederden yastan
Âh ettikçe duman çıkıyor festen
Harabe yüz tuttu bezm-i gülistan
Yayla belli değil yurt belli değil
Çarh bozulmuş dünya ıslah olmuyor
Ehl-i fukaranın yüzü gülmüyor
Ruhsatî de dediğini bilmiyor
Yazı belli değil hat belli değil
Vurdu sabah rüzgarı yağmur ile karişuk
Benim dertli gözlerim ıslanmaya alişuk
Ah duman, kara duman ağlarsın merağımdan
Götür sevdigim yare tutsana kollarımdan(salih yılmaz )