Dün akşam ayrılırken elini uzatarak " İyi akşamlar, sevgili Werther." dedi. Bana ilk kez böyle sesleniyordu. Bu sözün bana yaşattığı mutluluğu iliklerime dek hissettim. Belki yüz defa bunu kendime tekrarladım. Gece yatağıma gireceğim sırada kendi kendime " İyi geceler, sevgili Werther!" dedim. Sonra da zavallı ben, kendi hâlime güldüm.