Kim iyi kim kötü ?
Orjinal Dune serisinin (ne yazık ki) son kitabı.
Serinin başındaki kitapları okuduysanız, Rahibeler Meclisi'nin entrikalarına aşinasınız demektir.
Ama gerçekten kim iyi kim kötü ?
#konusu
Dune serisi bilindiği üzere Bilim kurgu alanında klasik sayılan bir eser. 1965 yılında yayınlandığı göz önüne alındığı zaman kesinlikle ne kadar değerli bir zekanın ürünü olduğu daha da netleşiyor. 6 serilik bu hikaye boyunca Atreides lerin soylar boyu yaşadıklarını sebep olduklarını ve sonuçlarını okuyoruz .
#yorum
Seriye ocak ayı itibariyle çok büyük bir heyecanla başladım.. @zisanozutok olmasa sanırım kitaplığımda uzun bir süre beklerdi..
Ama bugün 6 aylık bu maceranın sona erdiği yerden dönüp geriye baktigim zaman iyi ki okumuşum diyorum.
Çok bunaldığım yerler oldu , hatta bittiği zaman hayal kırıklığı yaşamaktan korktum ancak dün gece kitabı kapattığım zaman aslında bütün olarak şahane bir okuma deneyimi yaşadığımı anladım.
Biz okurlar zaman zaman yapıyoruz bu hatayı sanırım, serideki kitapları birbirleriyle kıyaslıyor, kendi motivasyonumuzu ve hatta ilgimizi düşürüyoruz. Ancak bu uzun yolculukta ben anladım ki en sıkıcı bölüm bile aslında sona gelindiği zaman değerli oluyor
Tanrı imparator yorumumda seriyi baştan okuyacak olsam bu kitabı atlardım demistim ama bugün yeniden başlasam onu da büyük bir keyifle okuyacağımdan eminim .
Hikâyenin içindeki her bir ayrıntı benim için şuan çok kıymetli.. keşke Yazar 7. Kitabı da yazabilseymiş ve biz gerçekten onun hayal ettiği finali görebilseymişiz.
Bu haliyle de güzel gerçi çünkü az çok nereye varacağını biliyorum ve onun varmak istediği yeri şuan yüzümde tebessümle hayal edebiliyorum.
Herbert iyi ki yazmış ve bende iyi ki bu maceraya atılmışım..
Seri incelemesi
evet aşırı büyük bir boşluğa düşeceğim anlaşılan. Sanat sanat içindir kavramını özetleyen bir seri. Keşke yarım kalmasaydı ama bir yandan da iyi ki yarım kalıdı çünkü Frank Herbert ölmeseydi seriyi sakız gibi uzatırmış gibime geliyor.
Favori serim olan Ejderha Dövmeli Kız üçlemesini geçememesinin tek sebebi okurlara bir kolaylık sağlamamış olması serinin. Ben ise bu tip şeylerden nefret ederim çünkü bu kadar uzun bir seriyi kimse tamamen pürdikkat okuyamaz. Evet bazı derin yerler kaçabilir tekrar okunur ama tüm kitap derin olunca ve sürekli pürdikkat olamayınca insanlar, kitabın kendilerine vermek istediği çoğu şeyi kaçırmaları normal oluyor ne yazık ki.
Yine de kim ne derse desin kesinlikle okunmaya değer bir şaheserler serisi. Hiç değilse ilk iki kitabını okuyun, zaten serinin geri kalanına nazaran okunması daha kolay onların.
favori karakterim Idaho muhtemelen çünkü 6 kitabın 6sında da vardı ve hiçbir falsosu olmadı. baştan sonra muazzam bir karakter.
En sevmediğim karakter de Paul Muaddib balonu olabilir tam bir korkak
10/10 seri baştan sona
Yavaş yavaş serinin sonuna gelmenin hüznü var artık. Bu kitap da bitti. Kaldı son kitap. Dune dünyasından insanın çıkası gelmiyor. Yazar nasıl bu kadar çekebiliyor o evrene bilmiyorum. Gelelim bu kitaba. Bu kitap diğer 4 kitaba göre zayıf kalmış. Ben okurken ilk 300 sayfada sıkıldım doğrusu. Daha doğrusu bir şey olmuyor, sanki başa dönmüş gibi hissediyorsunuz. Sanki yazılmış ilk kitapmış gibi her şeyi baştan tanımaya başlıyorsunuz. Bu yüzden ilk yarısı sıkıcı geçiyor. Ama 300den sonra kitap kendine geliyor. Diğer kitaplar gibi yine olayların içine çekiyor sizi. Son kitabı bilmem ama serinin içinde şu an en sonda benim için. Konu olarak da 2. Leto’dan sonra yine uzun süre geçmiştir. 1500 sene kadar. Siona ve Duncan’dan eser kalmamıştır tabi ama nesilleri devam ediyodur. Bu kitapta da tabi ki Duncan var ama sönük kalmış. Çünkü bu seferki Duncan çocuk. Bu kitap daha çok Rahibe analar, Saygın analar, Tleilaxlar ve İxler arasında geçen güç savaşları gibiydi. Kitabı sürükleyen yeni karakter Teg oldu. Onun gelişimi kitabı baya sürükledi. Dune gezegeni bu kitapta artık Rakis gezegeni olmuştu. Sanırım son kitapta da artık yok olan Rakis’ten sonra son kalan solucanımızın Rahibeler Meclisi Gezegenindeki uzun yıllar sonra nasıl o gezegeni de Dune gezegenine çevirdiğine şahit olacağız. Hüzünle hemen son kitaba geçmeliyim.
Frank Herbert'in kaleme aldığı Dune serisinin son kitabıydı. Bu kitapta tam olarak bir son göremiyoruz. Başka konulara karakterlere kapı aralık bırakılıyor. Ömrü yetseydi Frank'ın iki kitap daha yazacağını gördüm. Nihayetinde babalarının ölümünden sonra notlarından faydalanarak bu seriyi devam ettiriyor çocukları. Ama benim için Dune bu kitapla bitiyor. O iki kitabı veya devam serisini okurmuyum şuan için mevhum. Diğer kitaplarına göre birçok olay var ama çok durgun işleniyor. Felsefe ağırlıklı bir anlatım var. Rahibeler Birliği ile saygın analar arasındaki mücadeleyi görüyoruz. Şimdiden herkese keyifli okumalar.