Bu nasıl bir dünyaydı böyle? Her zaman bu kadar adaletsiz miydi? Dengeyi bozan neydi? Anlamıyordum. Nasıl bir dünya güzel kızların dövülüp asılmasına izin verirdi?
Eğer kendi bakış açımıza göre bireysel çıkarımızı ön plana çıkarırsak her zaman engelleyici bir kuralın adaletsiz ve mantıksız olduğuna inanmak için sebepler buluruz.
Kim olmayı seçiyorsan, o alanda destekleniyorsun. Gerçekten bu gerçeği anlamadan yaşıyor olmamız, insan adına trajikomik ve içler acısı. Sistemde hiç hata yok. Biz sistemi anlayamadığımız, kullanmayı bilmediğimiz için kabuslar içinde dört dönüyoruz. Her an bir daha, bir daha gitmek istediğimiz yerden bizi uzaklaştıran tepkiler verip sonra da, "Bu ne adaletsiz dünya!" diye göklere haykırıyoruz. Hep dışarıdan bekliyoruz. Hiç sorumluluk almadan. Oluşumuzun sorumluluğunu almadan.