Cilalı taş devri insanı sığır, koyun, keçi ve domuzları evcilleştirdi.Önceden bir avcıydı, sonra avladığı o sürülerin çobanı oldu.Cilalı taş devri insanı sözcükleri düşünüyordu, konuşmada, ırkını kaynaştırmak İçin bir ağ ördü ama o ağ ayağına dolandı. Cilalı taş devri ile ilgili en dikkat çekici şeylerden biri de, yontma taş devri insanının üstün niteliğini oluşturan özgür, dolaysız sanat dürtüsünün eksikliğidir. Cilalı aletler, basmakalıp tasarımlarla yapılmış çanak çömlek, her türlü şey konusunda işbirliği vardır, ama kişisel yaratıcılığa dair bir kanıt bulunmamaktadır.
“İnsanlar kendilerini bastırmaya başladılar.Kamu yararı uğruna, kişisel dürtülerini feda ederek, bugün de sürmekte olan uzun, acılı, zor bir yola girdiler.”