“Yaşadığımı Görüyor Musunuz?”
“Ah o şiir. ‘Dünya kaçtı gözüme’ diyor Asaf ve ‘çıkamaz’ diye bitiriyor şiirini. ‘Yuvarlağın Köşeleri’nde okuyoruz cümle cümle, devrile devirle. Toparlansak ‘köşesi mi olur yuvarlağın’ diye soracağız belki ama önemli değil. Zaten ‘Kırılmadık Bir Şey Kalmadı’ bizim de ne aklımızda ne kalbimizde. Ne yazdığını biliyoruz da nasıl okuyacağımız bilmiyoruz bazen. Okuduktan sonra kendimizi ne yapacağız, belki de bunu bilmiyoruz.”
Sibel Oral
Bir devlete benzetiyorum kendimi.
İçimdeki hükümetin gidişini anlamayorum.
Yıllar ötesini düşünür düşünmez
Hemen mesud ve zengin oluyorum.
Nedense geçmiş günler unutuluyor .
Tarih kitabı gibi hatıra defterlerimi okuyorum
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz
Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın birşey bırakma yarına
Yarın yok ki
Öyle bir dünyadayım ki şimdi ,
Ellerim tutabildikleriyle kalmış,
Büyük beynim kıvrım kıvrım, donuk .
Artık ne karanlık var benim için , ne aydınlık ,
Ne sıcak , ne soğuk .
Hepinizi öyle seviyorum ki.
Siz; türlü türlü milletlerin anneleri oluyorsunuz.
Zevk uğruna çocuk doğuruyorsunuz .
Asker olacaklarını ,
Karşı karşıya geçip birbirlerini vuracaklarını.
Meşhur olacaklarını
Dahi olacaklarını ..
Şef olacaklarını düşünmeden
Sevmek , gene sevmek için
Çocuk doğuruyorsunuz .