Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında kimse
elini uzatmıyor
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya boşalan
bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda
Insanların koşup dolduğu bu dar yapılarda
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar
Biz bunun için mi geldik.
Erdem Beyazıt
Erdem Bayazıt
Çocuk büyüğün aynasıdır...Gençlerden şikayet edip "dünya nereye gidiyor" naraları atan ebeveynler kendilerini yansıttığımızı unutmamalı bilakis kendilerini sorgulamaya girişmelilerdir...
İlkelleşiyoruz...
Dünya bir aptallığa değilse de ahmaklığa gidiyor. Muhayyile ve kavramdan bu denli kopuş ve tikellerle bu denli meşguliyet ilk kez oldu. Önce kendimizi terk ettik, sonra sevdiklerimizi. bu durmayacak. “Şimdi ve burada” nın önemi arttıkça, tikel yağmuru sürdükçe, her şey anlık oldukça, eskime hızlandıkça, zamanı aşanlar ile bağımız kalmayacak.
İlkelleşiyoruz bir yanımızla, gelişiyor olsa da bir yanımız.
Sayfa 205 - İz Bırakan Kalemler (İBK) Yayınevi, 1. Baskı, Ekim 2023Kitabı okudu
Dünya nereye gidiyor böyle?
İnsanlar nereye gidiyor?
Dünyayı hiç böyle hayal etmemiştik biz!
İyiydik, yoksul değildik bu kadar değildik hiç;
adam çoktu, zaman çoktu, hayal çok
daha çoktuk dünyanın az olduğu zamanlar
yeni bir hayal çıkıncaya kadar şehirde
yine aynı gözlerle dolup taşardı sinemalar
filme gitmezdik ki biz bir hayal seyrederdik!
Uçaklar üstümüzden uçuyordu, o kadar
Vapurlar dalgacı, trenler kederli oluyordu,
hiç kanatlanmazdık ki biz ulaşmak için
Ayrılanlar filmin sonunda nasılsa kavuşuyordu!
Ulaşmak kolay şimdi kavuşmaksa zor
dünya yollara düşmüş herkes gidiyor
Nereye? Bir hayal arasa bile vermeden
bir filmden diğerine koşturur gibi böyle?
Bir şehre gitmezdik ki biz bir hayale giderdik!
Gözlerim dolup taşıyorsa yeniden, ne filmin sonu
acıklı ne de geri dönüyor şehirlerini ruhu,
gözlerinde bir şehrin çocukluğunu gördüm ben,
adam gibi biri kadının hayalini paylaşıyordu.
Sayfa 32 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
deli gibi uykum var, nermin. bir mengene ile şakaklarımı yeniden sipariş ettim kendime. urlarımı cellâdıma bahşiş bıraktım, zaten nereye uzansam ölüm. içime bir gardiyan kaçmış gibi ben koğuşlarımdan sana daraltılmışım. ipin koptuğu yerden boşanan bir çığlığınsın. iki el sıksan havaya, iki kuş düşer, verir kalbini ama beni bir bahane bulup da…
Alarm veren bir kitap
Mobbing Bank Diyor ki;
Dijital Peygamberler
Pozitif enerjinin yükselen bilinci emperyalizmi telaşlandırdı.
Pozitif bilincin yükselmesinin arkasında ki gücü biliyorlar.
Emperyalizm ise negatif gücün arkasında yaratanı gösterip kendileri olduğunu gizleyerek toplumları aldatıyorlar.
Ülkeyi, dünyayı, kişisel yaşamlarımızı, siyasi ve ekonomik gelişmeleri, tabiat
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda,
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum,
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında
kimse elini uzatmıyor.
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya
boşalan bir deniz gibi.
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme,
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar.
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda,
İnsanların koşup dolduğu bu dar yapılarda,
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar,
Biz bunun için mi geldik?
#erdembeyazıt
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında kimse elini uzatmıyor
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya boşalan bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda
Derin Bir Yaradır Filistin
Nereye dönüyor dünya?
Kadınlar, çocuklar katledilirken
Her birimiz diri diri ölüyoruz
Bütün erdemler eriyip gidiyor
Her birimizin sessizliğinde
Ne kadar patladı oysa tepemizde kıyametler
Ne kadar can verdik televizyonlu evlerimizde
Ne kadar boğulduk yalnızlıklarımızda
Bütün bir dünya sınıfta kaldık
Enkaz altında enkaz insanlığımız
Her gün parçalandık, yandık, yakıldık
Elleri çiçek tutması gereken çocukların
Kan tutuyordu elleri, toz toprak içinde
Yüreği burkulmuş anne yüreğini
O çocukların gözlerinden gördük
Kalpler paramparça ve boşa atıyor artık
Dünya karaltısına düşmüş zulmün, mezalimin
Bir karınca misali ateşe su taşıyan yok
Koskoca bir sınav kağıdı iken güzel Filistin'im
Hiçe sayıyor onu yirmibirinci asrın enformatik insanı
Uzaktaki 🥀
Kendinin Ağacı
istemeden büyümüş bir ağaçtan bahsediyorum
istemeye istemeye büyüyen ağaçlardan
toprağı güneşi ve suyu istemeden
ve kuşu ve rüzgârı
bazı yerleri hiç olmayan bir ağaç
bazı yerleri olması gerektiğinden fazla
Everest
Geceler anlamsız zaman dilimleri artık
Yaşam oldukça sıradan ve hevesini yitirmiş
Kahkahaların arkasında bir çığlık varmış gibi
Her canlının sonu gelmiş ve tek kalan benmişim gibi
Benim gördüğüm dünya bu şekilde diye gerçekler de öyle olacak değildir ya belki..
Ya belki de güzel zamanlar bazı sokakların başında oturan insanlarla sohbet etmek
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında kimse
elini uzatmıyor
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya boşalan
bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda
İnsanların koşup dolduğu bu dar yapılarda
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar
Biz bunun için mi geldik.
📚
|Karanlık Duvarlar, Erdem Bayazıt
Maraş 1959
