Sağlam fikirler üzerine sanatlarını icra edebilmişler, is değil iz bırakabilmişlerdir. Şair gibi "Diyorum bu kentin ipleri kimin elinde / Diyorsun ki elleri olmayanın ellerinde." İşte bunu duyunca vuslat özlemi sarıyor beni ve "Ey Sevgili uzatma dünya sürgünümü benim" diye niyazda bulunuyorum. Duyunca bir fâninin ölümünü "Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm / Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm" diye mırıldanmakta dudaklarım.